دانلود مقالات ISI درباره ارزیابی + ترجمه فارسی

ارزیابی(به انگلیسی: Assessment) از نظر لغوی واژه ارزیابی به معنی تعیین ارزش چیزی است. به گفته برخی از صاحبنظران،ارزیابی با دو واژه ارزشیابی و سنجش مترادف می باشد و نمی توان بین این سه واژه تفاوت معنایی و مفهومی قائل شد. عده ای نیز این سه واژه را از یکدیگر تفکیک کرده و حیطه کاربرد آنرا درجه بندی کرده اند. بعنوان مثال ابیلی ارزشیابی را جامع تر از ارزیابی میداند و حیطه کاربرد آنرا وسیعتر از ارزیابی می شمارد در حالیکه سیف ارزشیابی را جامع تر از سنجش دانسته و سنجش را جزیی از ارزشیابی می داند. به نظر کیا منش ارزیابی به منظور ارزیابی عملکرد فراگیر یا فراگیران و ارزشیابی به منظور ارزشیابی برنامه، دوره، درس و یا مؤسسه به کار گرفته می شود. همچنین به نظر او سنجش مترادف با اندازه گیری می باشد و تفاوت سنجش با ارزشیابی، را در این مورد دانسته که سنجش علی الاصول فعالیتی غیر ارزشی بوده در حالیکه در ارزشیابی قضاوت در میان می باشد از سوی دیگر بازرگان سه واژه مذکور را مترادف به کار می برد. اولین تعریف ارزیابی به نام رالف تایلر ثبت شده وی ارزشیابی را وسیله ای جهت تعیین میزان رسیدن برنامه رسیدن به هدفهای آموزشی میداند. در این تعریف هدفهای آموزشی به تغییرات مطلوب اشاره میکنند که انتظار می رود در اثر اجرای برنامه آموزشی در رفتار فراگیران حاصل آید. ارزیابی عملکرد به مجموعه اقدامات و اطلاعاتی اطلاق می گردد که به منظو افزایش سطح استفاده بهینه از امکانات و منابع در جهت دست یابی به هدف ها به شیوه ای اقتصادی توآم با کارایی و اثر بخشی صورت می‌گیرد. به طور کلی نظام ارزیابی عملکرد را می توان فرایند سنجش و اندازه گیری و مقایسه میزان و نحوه دستیابی به وضعیت مطلوب دانست، صاحب نظران مدیریت اندازه گیری عملکرد در بخش های دولتی را چنین تعریف کرده‌اند: اندازه گیری عملکرد تلاشی است نظامند برای دانستن این که خدمات دولتی تا چه حد جواب گوی نیازهای مردم بوده و توانایی دولت در برآورده نمودن آن تا چه اندازه است. اندازه گیری عملکرد تلاشی ضروری برای پاسخ گویی به سوالاتی در مورد بهبود بهره ورری در قالب عباراتی نظیر کارایی، اثر بخشی و قابلیت پاسخ گویی می‌باشد. اندازه گیری عملکرد دولت روشی است جهت تعیین این که آیا خدمات با کیفیت و یا با هزینه‌ای مناسب به جامعه ارایه می‌شود یا خیر. با توجه به مفهوم و تعاریف ارزیابی نقشهای زیادی برای آن متصور است. که وابسته به هدف، زمان و نحوه اجرای ارزیابی می باشد. ارزیابی بدون تردید نقسهای زیادی می تواند داشته باشد، ارزیابی می تواند در توسعه و اجرای برنامه تعادل ایجاد نماید. می توان آنرا به عنوان یک مداخله تخصص در نظر گرفت که به ارزش سنجی پروژهها و برنامه می پردازد، یکی از نقشهای مهم ارزیابی پاسخگویی است. «برای پاسخگویی باید فعالیت های انجام شده مورد ارزیابی قرار گیرد. یافته های حاصل از ارزشیابی، یعنی عملکردها یا آنچه که انجام گرفته و رخ داده است، در اختیار کساتی قرار گیرد که برنامه مطالعه شده را مورد سوال قرار داده اند، در واقع ارزیابی وسیله پاسخگویی است. فرایند ارزیابی می تواند بازخوردهایی را فراهم آورد که مشخص می سازد چه چیزهایی خوب انجام شده وچه چیزهایی به اصلاح و بهبود احتیاج دارند » دکتر بازرگان در مقدمه ای بر ارزیابی آموزشی نقش ارزشیابی آموزشی را از نظر زمان اجرا از دو دیدگاه مد نظر قرار داده است: 1- به منظور نظارت بر عملکرد فعالیت آموزشی، و در صورت لزوم تغییر جهت آنها برای رسیدن به هدف مورد نظر در هنگامی که فعالیت ها هنوز در مراحل طراحی، برنامه ریزی و تدوین هستند این جنبه ارزیابی را تکوینی یا تکاملی نیز نامیده اند. این نوع ارزیابی در مورد برنامه هایی بکار می رود که هنوز در دست تهیه هستند. به عبارت دیگر ارزیابی تکاملی جنبه باز خورد دارد و از آن برای اصلاح برنامه ( در مراحل تهیه ) در جهت بر آوردن نیازها از طریق تحقق بخشیدن به هدفها و دست یافتن به بازده مورد نظر استفاده می شود. 2- تعیین بازده فعالیتهای آموزشی که طراحی یا تدوین آنهاپایان یافته است. در این نقش ارزیابی تصمیم گیرندگان آموزشی را نسبت به مطلوبیت یک برنامه،که بصورت نهایی در آمده است، مطلع سازد. این نقش ارزیابی را ارزیابی نهایی می گویند به عنوان مثال ارزیابی نهایی به این سؤال جواب میدهد که آیا برنامه تهیه شده برای توصیف یک برنامه با توجه به هزینه های مالی و زمانی به کار رفته نتیجه مطلوب را به بار می آورد یا نه ؟ تصمیم گیرندگان به منظور کنترل عملکرد فعالیتهای سازمان و در صورت لزوم تغییر جهت آنها برای رسیدن به هدف مورد نظر و یا تعیین سودمندی بازده از ارزیابی نهایی استفاده می کنند.