دانلود مقالات ISI درباره تست مکانیکی + ترجمه فارسی

تست مکانیکی (Mechanical testing) بررسی خواص مکانیکی مواد را با استفاده از آزمایش میگویند که اواع مختلفی دارد و هرکدام از آنها برای تست یکی از ویژگی های مکانیکی ماده مورد استفاده قرار میگیرد. تست کشش: که همچنین به عنوان تست کش آمدن شناخته می‌شود، مقاومت مواد را مورد سنجش قرار می‌دهد. این تست یک نوع تست مکانیکی است که با اعمال نیروی کشش در دوطرف نمونه آزمایشی به دست می‌آید و تا زمانی که قطعه تغییر شکل دهد و یا دچار شکست شود این نیرو اعمال می‌شود. این یک تست بسیار مهم است که اطلاعات مختلفی را در مورد قطعه آزمایش ارائه می‌دهد؛ این اطلاعات شامل میزان طول آمدن، نقطه تسلیم، مقاومت کشش و مقاومت نهایی (کلی) ماده است. تست کشش به صورت رایج در مورد موادی از قبیل فلزات، پلاستیک، چوب و سرامیک انجام می‌شود. سیستم‌های تست کشش در آزمایش از واحدهای متفاوتی استفاده می‌کنند. سیستم واحد بین‌المللی (SI)، برای شرح مقاومت کشش واحد پاسکال (Pa) یا نیوتن بر متر مربع است. در ایالات متحده بسیاری از مهندسان مقاومت کشش را در واحد کیلو-پوند در اینچ مربع (KSI) محاسبه می‌کنند. تست کشش در دمای بالا: یک روند آزمایش برای بررسی خواص مواد در یک اتاق دما بالا است. این تست می‌تواند پارامترهای زیر را تعیین کند: • مقاومت کشش (مقاومت شکست (گسیختگی)) • تنش تسلیم • تغییر طول (میزان دراز شدن) • کاهش سطح تست‌های تخصصی این نوع نیازمند تجهیزات کنترلی و اندازه‌گیری دقیق برای انجام آزمایش می‌باشد. نتایج این تست اطلاعات مفیدی از بارگذاری استاتیک به دست می‌دهد که ظرفیت مواد را می‌توان از این جهت مشخص نمود و از این رو معیار مناسب بودن مواد برای اهداف مشخص به دست می‌دهد. تست خمش: برای این موضوع به کار می‌رود که تعیین شود یک قطعه فلز تحت فشار چه موقع و در کجا دچار شکستگی یا گسیختگی می‌شود. این موضوع در پروژه‌های ساخت و ساز که فلز در آن‌ها به کار می‌رود یا دیگر پروژه‌های طراحی و صنعتی بسیار مهم است، چرا که مشخص می‌کند تحت چه شرایطی فلز دچار شکست می‌شود. ما همواره نمی‌توانیم تمامی قطعه فلزهای تولیدی را مورد آزمایش قرار دهیم، اما با آزمایش یک نمونه و در صورت تایید شدن بقیه قطعات با همان روش ساخته می‌شوند. نتایج تست خمش بسته به نوع ماده تحت آزمایش می‌تواند بسیار متفاوت باشد. هیچ روش کلی برای تست دوام تمامی مواد وجود ندارد اما می‌توان با گروه‌بندی مواد به یک شیوه کلی برای آن گروه دست یافت که به ما معیاری می‌دهد که بتوانیم گروه‌های مواد مختلف را با هم مقایسه کنیم. تست خمش اساسا شکل‌پذیری فلزات را اندازه‌گیری می‌کند. شکل‌پذیری به این صورت تعریف می‌شود که چگونه به سادگی یک فلز می‌تواند خم شود بدون آنکه دچار شکست یا گسیختگی گردد. فلزات با قابلیت شکل‌پذیری بالا می‌توانند بیشتر خم شوند بدون آنکه دچار گسیختگی (شکست) شوند و یا شکل اولیه خود دچار تغییر شوند. این موضوع برای فلزات بسیار اهمیت دارد چرا که فلزات همواره تحت فشار هستند و نباید دچار تغییر شکل و یا خمش شوند به گونه‌ای که نقش و وظیفه‌ خود را از دست بدهند. مس و فولاد دو فلز هستند که هم قابلیت بالایی در شکل‌پذیری دارند و هم فشارهای زیادی را تحمل می‌کنند.