Perceptions of assisted cognitive and sport performance enhancement among university students in England

تلاش های تحقیقاتی مداوم برای درک اخلاق ورزشکاران با استفاده از داروهای تجویزی و غیر قانونی برای افزایش عملکرد ورزشی انجام شده است. در مقایسه، درک اخلاق دانشجویان از داروهای تجویزی به منظور افزایش عملکرد تحصیلی (شناخته شده به عنوان پیشرفت شناختی یا پیشرفت عصب شناختی) کمتر درک می شود. این مطالعه مقایسه شده است که چگونه دانشجویان پاسخ به ملاحظات اخلاقی استفاده از مواد افزایش دهنده عملکرد را در زمینه های ورزشی و علمی می دانند. در مجموع 98 شرکت کننده از دانشگاه های انگلستان، یک تست کمیته تطبیق کوتاه، یک نسخه کوتاه از مقیاس نگرش بهبود عملکرد، یک ارزیابی نگرش صریح شناختی تقویت کننده را انجام داد و دیدگاه های خود را در مورد چهار سناریو در مورد دوپینگ ورزشی و استفاده از تقویت کننده های شناختی توسط دانشجویان دانشگاه ارتباط ضمنی نشان دهنده قطبیت قابل توجهی از نگرش اخلاقی دانشجویان است. اقدامات واضح نشان دهنده اختلاف نظر قوی تر نسبت به رفتارهای دوپینگ است. افرادی که به طور حرفه ای در ورزش فعالیت می کنند، پیشرفت های شیمیایی را بیشتر از سایر پاسخ دهندگان قابل قبول می دانند، پیشنهاد یک دیدگاه سازنده و انتقال دانش اجتماعی از یک حوزه مصرف مواد مخدر به دیگران. شرکت کنندگان درمورد استفاده از تقویت کننده ها در ورزش و تحصیلات به عنوان یک چتهات درک کردند؟ زمانی که دیگران را تحت تاثیر قرار داد، اما اعتقاد داشت که افزایش شناختی می تواند به دلیل رقابت در بازار کار ضروری باشد. نتایج نشان می دهد که افزایش برخی مواد شیمیایی توسط برخی از گروه های دانشجویی قابل قبول است. نسبت نمونه با دانستن افرادی که از تقویت کننده های شناختی استفاده می کنند (13٪) یا افرادی که دائمی (19٪) استفاده می کنند، نشان می دهد که افزایش عملکرد مبتنی بر ماده ممکن است نرمال و افزایش محبوبیت باشد.