The effects of relational structure on analogical learning

ساختار ارتباطی برای وظایف شناختی مختلف مانند انتقال آنالوگ مهم است، اما نقش آن در یادگیری مفاهیم جدید رابطه ای درک نمی شود. در این مقاله دو آزمایش انجام شده است که توانایی افراد برای یادگیری مقاصد جدید رابطه ای را به عنوان یک نقش از ساختار رابطه ای آنها نشان می دهد. در آزمایش 1، هر محرک شامل 4 عنصر در 2 بعد بود. هر دسته توسط دو رابطه باینری بین جفت اشیا تعریف شد. شیوه ای که در آن ارتباطات (به عبارت دیگر، با عمل کردن بر روی اشیاء مشترک) بین موضوعات متفاوت بود، تولید 3 شرایط منطقی مختلف. در آزمایش 2، هر محرک شامل 4 عنصر در 3 بعد بود. دسته بندی ها به وسیله سه روابط باینری تعریف شده و منجر به شش شرایط متفاوت منطقی می شود. مدل های مختلف یادگیری با داده های رفتاری بر اساس تئوری شفاف سازی طرح مقایسه شد. نتایج نشان می دهد که نقص های چندگانه پالایش طرح به عنوان یک مدل یادگیری ارتباطی: (1) می تواند خواسته های غیر منطقی را در حافظه کاری ایجاد کند، (2) این اجازه نمی دهد که طرح ها در پیچیدگی رشد کنند و (3) اشتباه پیش بینی کند یادگیری غیر محسوس است به ساختار رابطه ای ما پیشنهاد اصلاحی طرح را به عنوان یک مکانیسم اضافی ارائه می کنیم که یک حساب کامل تر را ارائه می دهد و ما این سازوکار را به پیشنهادهای پیشین مربوط به تعاملات بین تقابل و ساختن نمایندگی مرتبط می کنیم. یافته های کنونی ممکن است درک مکانیسم های شناختی درگیر در یادگیری و ارائه مفاهیم ارتباطی را پیش برد.