Cruel nature: Harmfulness as an important, overlooked dimension in judgments of moral standing

اشخاصی که دارای عقاید اخلاقی هستند، می توانند اشتباه شوند و سزاوار توجه اخلاقی ما باشند. چشم اندازهای گذشته در مورد روانشناسی عرفانی از دیدگاه اخلاقی، منحصرا بر نقش «قربانی» متمرکز شده است؟ (توانایی تجربه درد یا لذت) و یک آژانس؟ (معمولا از لحاظ هوش و توانایی شناختی تعریف و عملی می شود). ما معتقدیم که مضر بودن (به عنوان مثال، داشتن یک موجود مضر در مقابل خیرخواهانه)، عامل تعیین کننده ی اخلاقی به همان اندازه و نه مهمتر است. ما در چهار مطالعه، با استفاده از حیوانات غیر انسانی به عنوان اهداف، از این فرضیه پشتیبانی می کنیم. ما نشان می دهیم که اثر مضر بودن بر ویژگی های اعتقاد اخلاقی مستقل از خشونت و هوش است (مطالعات 1-2)، که این اثر به طور خاص به یک موجود مضر حیوان بستگی دارد و نه توانایی آن بر این رفتار (مطالعه 3) و که در درجه اول منعکس کننده یک نکته متمادی برای رفاه بشری است (مطالعه 4). یافته های ما یک بعد مهم و نادیده گرفته شده در روانشناسی پایه اخلاقی را برجسته می کند که پیامدهای تصمیمات واقعی در جهان است که بر حیوانات غیر انسانی تأثیر می گذارد. یافته های ما همچنین کمک می کند تا شرایطی را که افراد در معرض صلاحیت و آژانس به عنوان ابعاد مرتبط و واقعا مستقل درک می کنند، کمک کنند.