Open questions and a proposal: A critical review of the evidence on infant numerical abilities

تحقیقات قابل توجهی در مورد توانایی های عددی نوزادان انجام شده است. مطالعات در این حوزه، از روش های عادت، چرخش سر، تخطی از انتظارات، رسیدن به خزیدن و خزیدن استفاده می کنند تا بپرسند چه مقدار نوزادان را از نظر بصری، بینایی و بین الملل ارزیابی می کنند. دیدگاه کلی از این مطالعات این است که نوزادان دارای یک سیستم عددی هستند که آمودال هستند و برای اندازه گیری هر نوع موجودیت قابل استفاده هستند و این سیستم اساسا جدا از سیستم های دیگر است که نشان دهنده مقدار مستمر است. اگر چه شواهد زیادی وجود دارد که با این دیدگاه مطابقت دارد، در این داده ها هم ناسازگاری وجود دارد. این مقاله بررسی گسترده ای از آنچه که ما می دانیم، شامل شواهدی است که نشان می دهد دانش اولیه در سیستماتیک و همچنین ویژگی ها و شکاف ها در یافته های تجربی در رابطه با دیدگاه مشترک است. ما از این ناسازگاری ها استدلال می کنیم که دیدگاه موافقت نامه نمی تواند کاملا درست باشد. با توجه به شواهد، پیشنهاد یک فرضیه جدید، فرضیه واضح سیگنال ارائه می دهیم که نقش ابزاری را برای ابعاد کمیت مستمر در سیستم کم حجم گسسته قرار می دهد و خواستار یک برنامه تحقیق گسترده تر است که مقادیری از مقادیر گسسته و پیوسته را نه صرفا به عنوان یک مشکل برای کنترل تجربی، بلکه به عنوان اطلاعاتی است که در حال توسعه نوزادان ممکن است برای ساختن تصاویر دقیق تر و قوی تر از تعداد استفاده کنند.