Eye contact elicits bodily self-awareness in human adults

تماس با چشم یک رفتار انسانی معمولی است که برای تأثیر پردازش شناختی همزمان یا بعد شناخته شده است. به طور خاص، پیشنهاد شده است که تماس با چشم، خودآگاهی را القا می کند، هرچند هرگز به طور رسمی ثابت نشده است. در اینجا ما نشان می دهیم که ادراک یک چهره با یک نگاه مستقیم (که تماس چشم را برقرار می کند)، در مقایسه با چهره ای با چشم انداز نادیده گرفته شده یا یک پیوند ثابت، سبب شده است افراد شرکت کننده در بزرگسالان میزان دقت و شدت واکنش های فیزیولوژیکی خود را افزایش دهند توسط تصاویر احساسی داده های ما این دیدگاه را تأیید می کند که خود آگاهی بدنی هنگامی که یکی از چشم های دیگر را تحت تأثیر قرار می دهد، حادتر می شود. مهم این که این اثر به یک حالت تحریک خاص ناشی از تصور مخاطی چشم منجر نمی شود. رد فرضیه تحریک پذیری، ما پیشنهاد می کنیم که تماس با چشم با افزایش توجه خود به خود در انسان، یک فرایند خودآگاهی را افزایش می دهد. ما بیشتر درباره پیامدهای این پیشنهاد بحث خواهیم کرد.