Manipulation of visual information does not change the accuracy of distance estimation during a blindfolded walking task

در حالی که انسان در طول ناوبری روی دیدگاه متکی است، آنها همچنین قادر به مرور غیرمستقیم هستند. با این وجود، ناوبری غیر بصری در فواصل بزرگ بسیار دقیق نیست و می تواند خطا را تجمع دهد. در حال حاضر مشخص نیست که این تجمع خطا به دلیل تخمین بصری از فاصله یا تولید موتوری فاصله است. در یک سری از آزمایشات، با استفاده از یک آزمون پیاده روی چشم بسته، ما بررسی می کنیم که آیا ارتقاء برآورد بصری از فاصله به یک هدف قبلی که قبلا مشاهده شده است، از طریق غنی سازی محیط، تصاویر بصری و یا قرار گرفتن در معرض مکرر، دقت صحت نظارت بر چشم انداز را در فاصله های مختلف بهبود می بخشد. ما همچنین تلاش می کنیم برآورد بصری را کاهش دهیم تا ببینیم اثر متضاد چگونه رخ می دهد. نتایج ما نشان می دهد که دستکاری در تخمین فاصله بصری استاتیک دقت ناوبری را تا حد زیادی تغییر نداده است. تنها شرطی که دقت را بهبود بخشد، مواجهه با محیط زیست از طریق تمرین بود. این نتایج نشان می دهد که خطا در هنگام ناوبری چشم انداز دیده می شود به علت تولید مسیر حرکت از راه دور، به جای روند بصری.