Anatomical and spatial matching in imitation: Evidence from left and right brain-damaged patients

تقلید یک فرآیند حسگر حرکتی است که در آن اطلاعات بصری موجود در جنبش مدل باید با فعال شدن سیستم موتور در ناظر همراه باشد. این همچنین نشان می دهد که شباهت بین جنبش دیده شده و تولید بیشتر، ساده تر این است که حرکت جنبش را انجام دهد، فرایندی که به عنوان سازگاری ایدئوموتور شناخته می شود. دو جزء می توانند بر میزان تشابه بین دو حرکت تاثیر بگذارند: مولفه ی آناتومیک و فضایی. مولفه ی آناتومیک زمانی اتفاق می افتد که مدل و تقلید یک قسمت از بدن را حرکت می دهد (مثلا دست راست)، در حالی که مولفه فضایی در هنگام حرکت مدل و تقلید در همان موقعیت مکانی رخ می دهد. تقلید با تکیه بر هر دو جزء به دست می آید، اما عموما حرکات مدل و تقلید از نظر آناتومیک یا فضایی هماهنگ می شوند. هدف از این مطالعه بررسی مشارکت نیمکره چپ و راست در تقلید است که با تطبیق آناتومی یا فضایی (یا با هر دو) انجام می شود. بیماران با آسیب مغزی یکطرفه چپ و راست یک کار ایدئوموتور و یک کار تقلید ژست انجام دادند. ضایعات در نیمکره چپ و راست منجر به نقص عملکرد متفاوت می شود. بیماران مبتلا به ضایعات در نیمکره چپ اختلال در تقلید زمانی که تطبیق آناتومیک مورد نیاز بود، و بیماران مبتلا به ضایعات در نیمکره راست نشان داد تقلید نقص در زمانی که تطبیق فضایی مورد نیاز بود. تجزیه و تحلیل ضایعات نشان داد که درگیری های متفاوتی از مناطق نیمکره چپ و راست مانند جراحی پاریتال در حمایت از تقلید در وظیفه ایده آل است. به طور مشابه، تقلید ژست به نظر می رسید به مناطق مختلف نیمکره چپ و راست مثل مناطق پاریتال در نیمکره چپ و پیش سازه، مناطق سومیواسانسور و زیرکوریتی در نیمکره راست تکیه می کنند.