Does incremental and radical innovation performance depend on different types of knowledge accumulation capabilities and organizational size?

در حالی که مطالعات قبلی اهمیت قابلیت تجمیع دانش در عملکرد نوآوری را تشخیص می دهند، تحقیقات فعلی هنوز به شکل تجربی نتوانسته نقش خود را در رابطه با انواع مختلف عملکرد نوآوری شناسایی کند. هدف این مقاله این است که به این شکاف دانش و بررسی رابطه بین ایجاد دانش های داخلی و توانایی های جذب و عملکرد نوآوری افزایشی و رادیکال پرداخته شود. این مطالعه همچنین به تجزیه و تحلیل اثر پیچیده ای که اندازه سازمانی در کل فرایند نوآوری دارد و تاثیر آن بر پیشینه های آن (توانایی ایجاد دانش درونی و قابلیت جذب) و همچنین خروجی های آن (عملکرد نوآوری افزایشی و رادیکال) نتایج و موضوع موضوع بحث مداوم است. این مطالعه نشان می دهد که عملکرد نوآوری افزایشی به طور مثبت تحت تاثیر هر دو توانایی انباشت دانش و اندازه قرار می گیرد. با این حال، نتایج نشان می دهد که تنها قابلیت جذب تأثیر مثبت مستقیم بر عملکرد نوآوری رادیکال دارد، در حالی که اندازه تاثیر منفی بر آن ندارد. تاثیر اندازه بر قابلیت های انباشت دانش نیز معلوم می شود که مخلوط شده است. به نظر می رسد توانایی ایجاد دانش درونی افزایش می یابد، اما بر جذب دانش جدید خارجی تاثیر نمی گذارد.