Actors working the institutions in sustainability transitions: The case of Melbourne's stormwater management

نقش آژانس در غلبه بر وابستگی مسیر و فراهم آوردن امکان انتقال ثبات، توجه بیشتری را به خود جلب می کند. در حال حاضر فاقد توضیحات مفهومی مشتق شده از تکامل تکاملی بین بازیگران و تغییرات نهادی است که می تواند به طور بالقوه راهنمایی هایی را برای تسهیل چنین انتقال به آینده ارائه دهد. این مقاله این تحولات را از طریق تحلیل یک پرونده طولی از انتقال ملبورن به بهبود کیفیت آب رودخانه ای بررسی می کند. روش جمع آوری، تجزیه و تحلیل و اعتبارسنجی پیچیده، که شامل تاریخ شفاهی، مصاحبه نیمه ساخت یافته، کارگاه های صنعتی و تحلیل مستند، تفاوت های استراتژی های مرتبط با بازیگری و مراحل قانونی سازمانی را در مراحل مختلف گذار طی پنجاه سال گذشته مورد بررسی قرار داد سال ها. نتایج نشان داد اهمیت یک گروه کوچک از طرفداران دست و پا گیر متصل از بخش های دولتی، خصوصی، جامعه و علمی که از طریق ترکیب ایجاد و اختلال در استراتژی های نهادی موفق به ترویج یک بازیگر رو به رشد و متنوع شده اند که این انتقال را هدایت می کند چند دهه ایجاد موسسات شبکه های متصل به شبکه نیز از لحاظ اهمیتی برخوردار بود زیرا در طول زمان، شبکه های مختلف و اتحاد ها را برای حفاظت و تقویت دینامیک انتقال در سراسر شهر شکل دادند. یافته های تحقیق نشان می دهد که هیچ رابطه علت-تکلیف و یا مداخله یا اقدام غالب وجود ندارد که رژیم مدیریت شهری را کنترل کند. بلکه نشان داد که فرآیندهای هماهنگ تکاملی بین دینامیک انتقالی گسترده تر توسط طرفداران و شبکه های بازیگری آنها به گونه ای شکل گرفته است که روایت های جدید ظهور پخش می شود و به برنامه های در حال توسعه علمی و آزمایش های روی زمین کمک می کند. که منجر به ساختار سازمانی جدید و ابزارهای اداری می شود. به نظر می رسد که هر یک از این ابعاد همانند دیگران در توضیح نتایج این گذار پایدار موفقیت آمیز بسیار مهم است.