Negotiating conflict resolution mechanisms for transboundary water treaties: A transaction cost approach

مکانیسم های حل و فصل اختلافات به عنوان عناصر ضروری تشکیل دهنده موافقتنامه های آب و هوایی بین المللی شناخته شده اند. مطالعات قبلی تأیید می کنند، اما این مکانیسم ها یا ناقص، پیچیده و یا عدم وجود معاهدات هستند. ما استدلال می کنیم که هزینه های معامله ای که در طی مذاکره در معاهده رخ می دهد ممکن است مانعی برای تصویب مکانیسم های حل اختلاف در معاهدات آب باشد. هزینه های تراکنش هرگز برابر نیست و به طور گسترده ای بستگی به زمینه ای که در آن مذاکرات انجام می شود. تجزیه و تحلیل محتوا از معاهدات در پایگاه داده اختلافات آب و هوایی بین المللی نشان می دهد که تصویب مکانیسم های حل و فصل اختلافات در قراردادهای آب و هوایی بین المللی تصادفی نیست، اما ممکن است تحت تاثیر عوامل خارجی است که بر هزینه معامله مذاکره در مورد مکانیسم ها تاثیر می گذارد. کمبود آب و سابقه روابط هیدروژئولوژیکی تعاونی، فاکتورهایی هستند که با وجود سازوکار حل اختلافات در معاهدات مطابقت دارند و بنابراین کاهش هزینه های معامله را در نظر می گیرند. اعتقاد بر این است که وابستگی منابع خارجی به محتوا هزینه های معاملاتی تا حد زیادی متوقف می شود که از پذیرش سازوکارهای بالغ جلوگیری می کند. همین امر به آزادی سیاسی، ناهمگونی سیاسی و حضور امضا کنندگان استعمار نیز می انجامد، زیرا این عوامل با عدم وجود مکانیزم و پذیرش تعدادی از مکانیسم های حل اختلاف در هر معاهده مرتبط است. تاثیر تغییرات هیدرولوژیک ناچیز بود، که نشان می دهد که مذاکرهکنندگان معاهدات آب و فاضلاب غیر قابل تغییر باقی ماندند. تحقیقات ما نشان می دهد که اگر مکانیزم حل و فصل مناقشات حاوی یک عنصر بلوغ (به عنوان مثال نهادینه سازی یا یک روش فعال سازی براساس یک قاعده ی یک طرفه)، دیگر احتمال بروز عناصر بلوغ هم وجود دارد که باعث می شود مذاکرهکنندگان انگیزه مذاکره در مورد سازوکار حل اختلافات با حداقل یک ویژگی بالغ. سرانجام پذیرش تعدادی از مکانیسم ها با حضور فرم های نهادی برای حل اختلافات، حمایت از انگیزه مذاکره بیش از دو مکانیسم در هر معاهده است.