کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
10694419 1020064 2013 6 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Practical method to identify orbital anomaly as spacecraft breakup in the geostationary region
ترجمه فارسی عنوان
روش عملی برای شناسایی ناهنجاری های هواپیما به عنوان فروپاشی فضاپیما در منطقه ژئواسترایی
کلمات کلیدی
بقایای مداری، انفجار فضاپیما، ناهنجاری مداری مشاهده نوری، منطقه ژئواسترایی،
ترجمه چکیده
شناسایی حوادث شکاف فضاپیما یک مسئله اساسی برای درک بهتر محیط زیست فعلی مداری است. این مقاله یک روش برنامه ریزی نظری را برای شناسایی یک ناهنجاری مداری ارائه می دهد که به عنوان یک اختلال قابل توجه در تاریخ مدار بایگانی شده به عنوان یک فضاپیما شکسته می شود. رویکرد پیشنهادی برای ناهنجاریهای مداری در منطقه ژئواسترایی کاربرد دارد. رویکرد پیشنهادی یک فضاپیما را که یک ناهنجاری مداری را تجربه کرده است، انتخاب می کند و سپس مسیرهایی از قطعات احتمالی فضاپیمای را در یک دوره مشاهده پیش بینی می کند. این مقاله به لحاظ تئوری نشان می دهد که برنامه ریزی مشاهدات برای قطعات ممکن است انجام شود. برای انجام این کار، رفتارهای طولانی مدت قطعه های احتمالی ارزیابی می شود. به این نتیجه می رسیم که تقاطعات مسیرهای آنها به چند منطقه متناظر در حوزه آسمانی همگرا می شوند، حتی اگر دوره انقراض مشخص نشده باشد و عدم قطعیت چند هفته ای داشته باشد.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه علوم زمین و سیارات علوم فضا و نجوم
پیش نمایش مقاله
روش عملی برای شناسایی ناهنجاری های هواپیما به عنوان فروپاشی فضاپیما در منطقه ژئواسترایی
چکیده انگلیسی
Identifying spacecraft breakup events is an essential issue for better understanding of the current orbital debris environment. This paper proposes an observation planning approach to identify an orbital anomaly, which appears as a significant discontinuity in archived orbital history, as a spacecraft breakup. The proposed approach is applicable to orbital anomalies in the geostationary region. The proposed approach selects a spacecraft that experienced an orbital anomaly, and then predicts trajectories of possible fragments of the spacecraft at an observation epoch. This paper theoretically demonstrates that observation planning for the possible fragments can be conducted. To do this, long-term behaviors of the possible fragments are evaluated. It is concluded that intersections of their trajectories will converge into several corresponding regions in the celestial sphere even if the breakup epoch is not specified and it has uncertainty of the order of several weeks.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Advances in Space Research - Volume 52, Issue 6, 15 September 2013, Pages 1072-1077
نویسندگان
, ,