Longevity and Diet. Myth or pragmatism?

طول عمر یک پدیده بسیار پیچیده است، زیرا بسیاری از عوامل محیطی، رفتاری، اجتماعی-دموگرافیک و رژیم غذایی بر مسیرهای فیزیولوژیکی پیری و انتظارات زندگی تاثیر می گذارند. تغذیه شناخته شده است که تاثیر مهمی بر مرگ و میر و عوارض کلی دارد؛ و نقش آن در افزایش امید به زندگی، هدف تحقیقات گسترده علمی است. این مقاله مکانیسمهای پاتوفیزیولوژیکی را که به طور بالقوه پیری را با رژیم غذایی و شواهد علمی حمایت از اثر ضد پیری رژیم غذایی سنتی مدیترانه و همچنین برخی از غذاهای خاص را بررسی می کند، بررسی می کند. علاوه بر این رژیم غذایی و تعدادی از مولفه های آن اثرات مثبتی بر بیماری های مشترک در افراد سالخورده دارد. علاوه بر این، اثرات اپی ژنتیکی رژیم غذایی بر روند پیری - از طریق محدودیت کالری و مصرف مواد غذایی مانند شراب قرمز، آب پرتقال، پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها - توجه علمی را جلب کرده اند. بعضی از آنها مانند شکلات تیره، شراب قرمز، آجیل، لوبیا، آووکادو به دلیل غذاهای ضد پیری به دلیل خواص ضد اکسیداتیو و ضد التهابی آن، به عنوان غذای ضد پیری مورد استفاده قرار می گیرند. در نهایت، یک مدیر مهم در رابطه بین رژیم غذایی، طول عمر و سلامت انسان، وضعیت اجتماعی و اقتصادی فرد است، به دلیل رژیم غذایی سالم به دلیل هزینه بالاتری که دارد، با وضعیت مالی و تحصیلی بالاتری ارتباط دارد.