The promising trajectory of autism therapeutics discovery

مداخلات فارماکولوژیک برای اختلالات عصبی توسعه به طور فزاینده قابل تشخیص است. اوتیسم اختلال رشد عصبی است که حدود 1٪ از جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد. در حال حاضر، استاندارد مراقبت درمان اولیه درمانی است. درمان های تایید شده برای علائم تشخیصی در دسترس نیست. شواهد قوی برای علل ژنتیکی اوتیسم، پروتئین هایی را که به انتقال انتقال و ساختار سیناپسی کمک می کنند، پیوند می دهد. مدل های موس با جهش های هدفمند در این ژن های سیناپسی، علائم رفتاری مربوط به ناهنجاری های ارتباط اجتماعی و رفتارهای تکراری را که اختلال طیف اوتیسم را تشخیص می دهند، همراه با اختلالات بیولوژیکی در فیزیولوژی و مورفولوژی سیناپسی نشان می دهد. همانطور که در اینجا بحث میکنیم، اهداف دارویی که در مطالعات مدل موش ظاهر میشوند، در حال حاضر در آزمایشات بالینی اولیه دنبال میشوند. بنابراین، یک اختلال شدید شایع که قبلا در نظر گرفته شده بود از لحاظ پزشکی غیر قابل درمان است در حال حاضر به عرصه درمانی منتقل می شود.