Human-animal interactions and safety during dairy cattle handling-Comparing moving cows to milking and hoof trimming

دست زدن به گاوها یک فعالیت خطرناک در مزارع لبنیات است و گاوها عامل اصلی آسیب دیدگی دامداران دام هستند. حتی اگر گاوهای شیری به طور کلی آرام و مودبانه باشند، زمانی که موقعیت هایی رخ می دهند که آنها را درک می کنند و یا به خاطر داشته باشند، ممکن است برای رفتار با آنها آشنا و خطرناک باشد. این مطالعه با هدف مقایسه اثرات متقابل انسان و حیوان، رفتار گاو و ایمنی دست اندرکاران در هنگام انتقال گاوها به شیردهی روزانه و انتقال گاو به تکه تکه شدن بیش از حد نادر و احتمالا ناباروری. این پروسه ها در 12 مزارع دامداری سوئدی مشاهده شد. این مطالعه شامل مشاهدات رفتاری ضبط شده توسط دستیار و گاو و گاوهای ضربان قلب و همچنین ضبط فرکانس های موقعیت ها و حوادث مربوط به افزایش خطر آسیب به دستگیر است. در شیرین سازی، گاوها کاملا به راحتی با استفاده از چند تعامل منتقل شدند. همانطور که انتظار می رفت، گاوها نشانه های رفتاری از استرس، ترس و یا مقاومت را نشان ندادند و ضربان قلب آنها کمی از ابتدای (یعنی میانگین ضربان قلب طی یک دوره دست نخورده قبل از دست زدن) کمی افزایش یافت. جابجایی گاوها به بریدن گوسفند در مقایسه با جابجایی گاوها به شیردوشی، موجب شدت بیشتری برهمکنش دارد. علاوه بر این، گاو ها فرکانس های بسیار بیشتری از رفتارها را نشان می دهند که نشان دهنده ی ناامیدی و ترس (مانند انجماد، بولینگ و مقاومت) و همچنین افزایش بیشتر ضربان قلب است. خطر ابتلا به جراحت دست و پنجه نرم می کند، در حالی که گاوها به سمت پیرایش بر روی گوسفندان حرکت می کنند و نه به شیرینی معمول. بعضی از تعاملات (مانند تعاملات لمسی نیرومند با یک شی و کشیدن بند یا گردن گردن) به نظر می رسد مربوط به حوادث بالقوه خطرناکی است که در آن دست انداز دست و پا زدن، سر و صدا یا گاو پرتاب می شود. در نتیجه، حرکت گاو به پاره شدن گوسفند منجر به فرکانس های بیشتر رفتارها شد که نشان دهنده ترس، تعاملات شدیدتر و خطرات ناشی از آسیب به دستگیرنده نسبت به جابجایی گاوها به شیردهی بود. بهبود روشهای دستکاری بالقوه استرس زا (به عنوان مثال، با استفاده از روش های بهتر حمل حیوانات و آماده سازی گاو برای مقابله با چنین روش هایی) می تواند ایمنی دستیار، رفاه حیوانات، سهولت دست زدن و کارایی را افزایش دهد.