Bacterial species and their associations with acute and chronic mastitis in suckler ewes

ماستیت حاد در جوندگان ساکورا اغلب به علت نشانه های سیستمیک مانند بی اشتهایی یا لنگش تشخیص داده می شود، در حالی که مزیت های مزمن که با آبسه های داخل جمجمه بدون بیماری سیستمیک مشخص می شوند، معمولا هنگامی که جوندگان قبل از اینکه از جفت بازرسی می شوند، بررسی می شوند. هدف از مطالعه حاضر شناسایی گونه ها و سویه های باکتری قابل کشت با غلظت های شدید بیمار، بیماری مزمن و غیرمتعارف است تا بررسی شود که گونه ها و سویه ها در کشور متفاوت باشند. برای بررسی مبتلا شدن به ماستیت حاد، 28 نمونه شیر از هر دو غدد 14 موش با ماستیت حاد تنها در یک غده بدست آمد. برای بررسی مسمومیت مزمن، 16 شیوع تخم مرغ از 2 قاچاقچی به دست آمد. در صورت امکان شیر از 32 غده آسپیراسیون شد و موش ها برای کشف آبسه های داخل رحمی که نمونه های سواب بودند قرار گرفتند. تمام نمونه های شیر و سواب کشت داده شد. در کل، 37 گونه از گونه های باکتری شناسایی شدند، 4 نفر از مبتلا شدن به ماستیت حاد، 26 نفر از مبتلا شدن به ورم پستان مزمن و 8 مورد از غدد ظاهرا سالم بودند. در مبتلایان به بیماریهای مزوتیال، شاخص کلی همپوشانی گونه های شناسایی شده در آبسه های داخل جمعی و شیر 60/0 بود که در غدد لنفاوی به 0.36 کاهش می یافت و این نشان می دهد که درجه بالای همپوشانی گونه ها در شیر و آبسه ها به طور کلی، اما کمتر در برخی از غده ها وجود دارد. استافیلوکوک اورئوس اغلب در همه نمونه ها تشخیص داده شد. آن از دهان 10/14 با ماستیت حاد جدا شد. در 5 موش، سویه هایی که به طور نزدیک در ارتباط بودند، در غدد در معرض غدد لنفاوی و غیرفعال قرار داشتند. در مبتلایان به مزوتیدهای مزمن، سویه های استافیلوکوکوس اورئوس نزدیک به هم در شیر و آبسه ها از همان غده تشخیص داده شد.