Sustainable Land-use Management Under Biodiversity Lag Effects

تخریب زیستگاه های طبیعی برای تولید محصولات کشاورزی منجر به از بین رفتن تنوع زیستی محلی می شود. از دست دادن تنوع زیستی به طور غیر مستقیم به وسیله طیف وسیعی از خدمات اکوسیستم وابسته به تنوع زیستی تأثیر می گذارد. بدین ترتیب، تبدیل زمین، منجر به بی ثباتی منفی می شود، که از طریق تغییرات تنوع زیستی متاثر می شود. هنگامی که عواقب ناشی از این اضطراب در زمان تأخیر می افتد، فقدان درونی سازی موجب پویایی بیش از حد و فروپاشی می شود که از منظر پایداری ناخوشایند است. در اینجا، ما بر اهمیت سیاست های پیش رو برای پایدار بودن درازمدت تعاملات انسان و طبیعت تاکید می کنیم. ما نشان می دهیم که درونی بودن این بی نظمی از طریق مالیات بر زمین می تواند منجر به اثرگذاری چند جانبه در طول زمان شود. اول، تنوع زیستی بیشتر در تعادل نگهداری می شود، که ظرفیت بارگیری و رفاه عمومی مردم را افزایش می دهد. دوم، یک مسیر مالیاتی که مجموع تخفیف های خدمات انسانی را به حداکثر برساند، مانع یا به شدت بحران های بیش از حد و فروپاشی را کاهش می دهد و بنابراین پایداری سیستم را افزایش می دهد. به طور خاص، این نتیجه در مورد اطلاعات ناقص در مورد دینامیک زمان دقیق از از دست دادن تنوع زیستی، نشان می دهد که با وجود اطلاعات ناقص اکولوژیکی، طراحی سیاست های مدیریت بهره وری مناسب است. این مطالعه نشان می دهد نیاز به درونی سازی بیرونی وابسته به تنوع زیستی از طریق انگیزه های اقتصادی، به خصوص در عدم اطمینان در مورد دینامیک زیست محیطی درازمدت.