کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
11011052 1803333 2019 43 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Development of empirical models for estimation of global solar radiation exergy in India
ترجمه فارسی عنوان
توسعه مدل های تجربی برای برآورد اکسرژی تابش خورشیدی در هند
کلمات کلیدی
تابش خورشیدی، اگزرژی، شاخص شفافیت، دوره نور آفتاب، هند،
ترجمه چکیده
در این کار، اگزرژی تابش خورشیدی در حال برآورد با استفاده از مدل های تجربی برآورد می شود. داده های بلند مدت هواشناسی (1986-2000) شامل میانگین ماهانه منتشر شده و تابش خورشیدی جهانی در یک صفحه افقی، دمای محیط و ساعت آفتابی 23 ایستگاه منتخب از اداره هواشناسی هند (پوونا) هند بود. اگزرژی تابش مستقیم و پخش شده با استفاده از مدل پته محاسبه شد و برای به دست آوردن اگزرژی از تابش خورشیدی جهانی محاسبه شد. راندمان اگزرژی پرتو و پراکندگی در محدوده 0.9286-0.9365 و 0.7189-0.7499 بود. راندمان انعطاف پذیری جهانی در محدوده 0.7900-0.8912 یافت شد. مدل های تجربی بوسیله همبستگی اکسرژی جهانی خورشیدی (در قالب بازده جهانی اگزرژی و فاکتور بازده جهانی اگزرژی) با توجه به شاخص روشنایی و دوره تابش نسبی مورد مطالعه قرار گرفت. چهار مدل از مدل پیش بینی تک تک با هر یک از هشت مدل تعریف شد. برای مقایسه و ارزیابی دقت مدل ها از روش آماری استفاده شد. علاوه بر این، شاخص عملکرد جهانی محاسبه و مورد استفاده قرار گرفت تا مدل ها را در دسته بندی های فردی مدل و همچنین گروه کلی 32 مدل توسعه یافته رتبه بندی کند. ارزیابی کلی نشان داد که مدل قدرت با شاخص روشنایی بهترین گزینه برای ارزیابی فاکتورهای بهره وری جهانی است.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه مهندسی انرژی انرژی های تجدید پذیر، توسعه پایدار و محیط زیست
پیش نمایش مقاله
توسعه مدل های تجربی برای برآورد اکسرژی تابش خورشیدی در هند
چکیده انگلیسی
In this work, exergy of incoming solar radiation is estimated using empirical models. Long-term meteorological data (1986-2000) consisting of monthly mean diffuse and global solar radiation on a horizontal plane, ambient temperature and sunshine hours for 23 selected stations were available from Indian Meteorological Department (Pune), India. Exergy of direct and diffuse radiations was calculated using Petela model and summed to obtain exergy of global solar radiation. Beam and diffuse exergy efficiencies were in the range of 0.9286-0.9365 and 0.7189-0.7499 respectively. Estimated global exergy efficiencies were found in the range of 0.7700-0.8912. Empirical models were developed by correlating global solar exergy (in the form of global exergy efficiency and global exergy efficiency factor) in terms of clearness index and relative sunshine period. Four categories of single predictor models were defined with each consisting of eight models. Statistical analysis was used to compare and evaluate the accuracy of the models. Further, Global Performance Indicator was calculated and used to rank the models within the individual categories of models as well as the overall group of the 32 developed models. Overall assessment proved that power model with the clearness index is the best one for estimation of global exergy efficiency factor.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Journal of Cleaner Production - Volume 207, 10 January 2019, Pages 1-16
نویسندگان
, ,