Investigation of life satisfaction, travel, built environment and attitudes

این مطالعه به بررسی روابط ذهنی رفاه با رفتار سفر، محیط زیست و نگرش نسبت به حمل و نقل می پردازد. با استفاده از داده های حاصل از نظرسنجی از ساکنان نوا اسکوشیا، کانادا، یک مدل پروبیت به صورت تصادفی انتخاب شده با رضایت از زندگی به عنوان متغیر وابسته ایجاد می کند. این رویکرد تحقیقات فعلی را با استفاده از متغیرهای محیطی و متغیرهای نگرشی در مدل همراه با رفتار روزانه سفر و با مشاهده اثرات ناهمگونی متغیرها در سطح فردی، گسترش می دهد. نتایج مطالعه تقویت شواهدی مبنی بر اینکه سفر روزانه خارج از خانه تاثیر مثبتی بر رضایت از زندگی دارد، از طریق تسهیل دسترسی به انجام فعالیت های روزمره مانند کار و رویدادهای اجتماعی، و این که فعالیت جسمانی بر رضایت زندگی تاثیر مثبت دارد. نتایج نشان می دهد که داشتن دسترسی بیشتر به حالت های مختلف حمل و نقل به طور کلی رضایت زندگی را بهبود می بخشد. نتایج بر روی محیط و نگرش های ساخته شده نشان می دهد که زندگی نزدیک به پارک یا زمینه ورزشی به طور مثبت با رضایت از زندگی مرتبط است. جامعه مدنظر نیز به طور کلی با رضایت بالاتر از زندگی ارتباط دارد. نتایج نشان می دهد که ناهمگونی در نمونه وجود دارد. به عنوان مثال، نگرش نسبت به جامعه شناختی، انحراف معیار استاندارد آماری در مدل را نشان می دهد. بینش های این مطالعه سیاست های حمل و نقل موثر برای جوامع سالم را توصیه می کند.