Research on how the difference of personal propagation ability influences the epidemic spreading in activity-driven network

با توجه به تفاوت های فعالیت های افراد و توانایی انتشار شخصی در زندگی واقعی، نوع جدیدی از مدل انتشار همه گیر در شبکه های فعال در نظر گرفته شده است. با استفاده از نظریه میانگین میدان، از لحاظ تئوری، آستانه گسترش اپیدمی را به دست می آوریم و با استفاده از روش های شبیه سازی عددی برای مطالعه بیشتر مدل ما در مواردی که میزان فعالیت فردی مربوط به توانایی انتشار یا شرایط مرتبط با آن نیست. نتایج نشان می دهد که وقتی میزان فعالیت افراد با توانایی انتشار شخصی ارتباط ندارد، آستانه اپیدمی با تغییر میزان فعالیت متوسط ​​و توانایی انتشار متوسط ​​می باشد. هنگامی که میزان بازیابی کوچک است، میزان فعالیت متوسط ​​افراد، بر تراکم آلوده تأثیر کمتری دارد. اگر میزان فعالیت فردی منفی به توانایی انتشار آن منجر شود، اصلاح قابل توجهی بین توانایی انتشار و فرکانس آلوده به فرد وجود ندارد. با این حال، هنگامی که میزان فعالیت فرد و توانایی انتشار مثبت همبستگی مثبت دارد، توانایی انتشار و فرکانس عفونت شخصی نشان دهنده همبستگی مثبت قوی است. تحقیق ما یک روش عملی برای کشف اینکه چگونه تفاوت های فعالیت های افراد و توانایی انتشار شخصی بر گسترش گسترش همه گیر تاثیر می گذارد، ارائه می دهد.