Urban public transport companies and strategies to promote sustainable consumption practices

سیاست توسعه که توسط دولت ها و شرکت ها اتخاذ می شود، به طور فزاینده توجه به مسائل مربوط به پایداری را جلب می کند. یک استراتژی غالب بر تغییر رفتار در برابر نوآوری های تکنولوژیک تأکید دارد. با این حال، اغلب تلاش در تغییر رفتار فردی و جمعی بی اثر است. یکی از دلایل اصلی شکست این است که سیاست گذاران شکاف بین ارزش ها و شیوه ها را در نظر نمی گیرند. ما پیشنهاد می کنیم با استفاده از نظریه های تمرین، این شکاف را به کار گیریم، که در تجزیه و تحلیل شیوه های تمرکز بر رفلسیوییت قرار می گیرند و در تحقیقات در مورد رفتارهای زیست محیطی به کار گرفته شده اند. ما از مثال بخش حمل و نقل استفاده خواهیم کرد، که مدتهاست که به تغییرات اقلیمی کمک زیادی کرده است و پیشرفت های تکنولوژیکی برای رشد تاثیرات کافی نیست. با تمرکز بر نقش یک شرکت حمل و نقل در ترویج پایداری از طریق تغییر رفتار، هدف اصلی این مقاله تجزیه و تحلیل شیوه های حمل و نقل از منظر تامین کننده است. انتخاب های انجام شده توسط شرکت های حمل و نقل به سمت فن آوری های سبز به شدت توسط منابع اقتصادی موجود، توسط سیاست های عمومی و با بازار سوخت محدود می شود. نتایج نیز این ایده را تقویت می کنند که ابعاد اقتصادی راهبردهای کاهش اثرات زیست محیطی را محدود می کند.