کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
2079689 1545101 2015 7 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
The antimicrobial paradox: why preservatives lose activity in foods
ترجمه فارسی عنوان
پارادوکس ضد میکروبی: چرا نگهدارنده ها در غذاها از دست می دهند
ترجمه چکیده
آنتی میکروبی ها اجزای اضافه شده به غذاها هستند تا مانع رشد میکروبی و یا غیرفعال کردن میکروارگانیسم ها شوند. استفاده از مواد متنوع متنوعی که از منابع متنوع و متنوع متنوعی برخوردارند، الزامات مصرف کننده برای فرآوری مواد غذایی به حداقل رسانده شده برای حفظ حداکثر کیفیت اصلی مواد اولیه و توزیع مواد غذایی در فاصله های بزرگتر و بزرگتر منجر به کشف دوباره این رویکرد سنتی برای حفظ غذا شد. امروزه تحقیقات ضد میکروبی مواد غذایی مدرن بر توسعه آنتی بیوتیک های جدید شیمیایی مشتق شده یا بر کشف ترکیبات ضد میکروبی از منابع طبیعی متمرکز است. این منجر به معرفی بسیاری از ترکیبات جدید شده است که می تواند توسط دانشمندان مواد غذایی برای افزایش کیفیت و ایمنی مواد غذایی مورد استفاده قرار گیرد. متأسفانه بسیاری از این آنتی بیوتیک ها فعالیت های عالی ای را علیه پاتوژن های مواد غذایی و موجودات فاسد در رسانه های مدل نشان می دهند اما در هنگام استفاده از غذاهای پیچیده موثر نیستند. این پارادوکس از فعالیت های بالا در سیستم های مدل های میکروبی و فعالیت کم در غذاها و همچنین اندازه ظاهری تصادفی از این فعالیت ها هنوز به خوبی قابل درک نیست. این مقاله نتایجی از برخی مطالعات مربوط به این پدیده را نشان می دهد. از این مطالعات، برخی از نتیجه گیری های مکانیکی مشتق شده است که ممکن است برای توضیح این پدیده استفاده شود. این می تواند مورد استفاده قرار گیرد تا بهتر پیش بینی ضررهای فعالیت یک ضد میکروبی خاص در یک سیستم غذا داده شود. در نهایت، برخی نکات برجسته در مورد نیازهای پژوهشی آینده ارائه شده است.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم کشاورزی و بیولوژیک دانش تغذیه
پیش نمایش مقاله
پارادوکس ضد میکروبی: چرا نگهدارنده ها در غذاها از دست می دهند
چکیده انگلیسی
Antimicrobials are components added to foods to inhibit microbial growth or inactivate microorganisms. The use of increasingly diverse raw materials coming from a great variety of sources and regions, consumer requirements to process foods minimally to preserve as much of the original character of the raw materials as possible, and the distribution of foods over greater and greater distances, has led to a re-discovery of this traditional approach to food preservation. Nowadays, modern food antimicrobial research focuses on the development of new synthetically derived antimicrobials, or on the discovery of antimicrobially active compounds from natural sources. This has led to the introduction of many new compounds that could be used by food scientists to enhance the quality and safety of food. Unfortunately, many of these antimicrobials demonstrate excellent activities against food pathogens and spoilage organisms in model media but fail to be effective when used in complex foods. This paradox of a high activity in microbial model systems and a low activity in foods as well as the seemingly random extent of such activity losses are still not well understood. This article presents results of some relevant studies that illustrate this phenomena. From those studies, some mechanistic conclusions are derived that may be used to explain this phenomena. These could be used to better forecast activity losses of a particular antimicrobial in a given food system. Finally some conclusions highlighting future research needs are presented.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Current Opinion in Food Science - Volume 4, August 2015, Pages 69-75
نویسندگان
, , ,