کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
2622316 1135806 2015 8 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Réadaptation cardiaque après un infarctus du myocarde : étude comparative entre le réentraînement continu classique et l’interval training
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی ارتوپدی، پزشکی ورزشی و توانبخشی
پیش نمایش صفحه اول مقاله
Réadaptation cardiaque après un infarctus du myocarde : étude comparative entre le réentraînement continu classique et l’interval training
چکیده انگلیسی

RésuméL’infarctus du myocarde est la complication majeure de l’athérosclérose et l’un des plus grands problèmes de santé publique des pays industrialisés. L’efficacité de la réadaptation cardiaque pour les patients coronariens est démontrée pour un réentraînement continu à intensité constante.ObjectifsÉvaluer et comparer l’effet de « l’interval training » par rapport au réentraînement en continu. Étudier la faisabilité de ce mode d’entraînement en pratique clinique.MéthodeVingt-deux patients ont participé à l’étude (3 exclusions). Elle était randomisée en essai croisé, comprenant 3 semaines de réentraînement classique et 3 semaines d’interval training. Les critères analysés étaient la puissance maximale aérobie (PMA), la fréquence cardiaque de repos (FCR), l’échelle de Borg CR10 et un questionnaire d’enquête.RésultatsDans le cadre de l’étude, nous n’avons pas mis en évidence de différence statistiquement significative entre les effets des deux méthodes de réentraînement : pWilcoxon (PMA) = 0,23 ; p(FCR) = 0,25 ; p(BORG) = 0,87. En revanche, la satisfaction des patients et des kinésithérapeutes ont justifié l’utilisation de l’interval training.Niveau de preuve2.

SummaryMyocardial infarction is the major complication of atherosclerosis and one of the biggest public health problems in industrialized countries. The effectiveness of cardiac rehabilitation for coronary patients using a continuous training method with constant intensity has been demonstrated.AimTo evaluate and compare the effect of “interval training” versus continuous training. To study the feasibility of this method in clinical practice.MethodTwenty-two patients participated in the study (3 exclusions). The study was a randomized crossover trial, comprising 3 weeks of continuous training and 3 weeks of interval training. Analysis criteria were maximal aerobic power (MAP), resting heart rate (HRR), the Borg CR10 scale and a survey questionnaire.ResultsNo significant difference was found between the effects of the two training methods: pWilcoxon (MAP) = 0.23; p(HRR) = 0.25; p(BORG) = 0.87. However, the satisfaction of patients and physiotherapists justified the use of interval training.Level of evidence2.

ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Kinésithérapie, la Revue - Volume 15, Issue 163, July 2015, Pages 30–37
نویسندگان
, , ,