Drugs able to prevent chronic pain

استفاده از داروهایی که مسیرهای تشریحی را دنبال می کنند و بر گیرنده ها عمل می کنند برای درمان درد حاد و جلوگیری از تبدیل آن به درد مزمن یک ایده جذاب است. چالش شامل ارائه درمان شخصی بر اساس عوامل خطر، نوع درد و عمل جراحی و نوع برنامه توانبخشی برای به حداقل رساندن عوارض و بهینه سازی درد برای جلوگیری از درد مزمن است. تمرین بالینی شروع به درک مکانیزم های پاتوفیزیولوژیک و گیرنده های مختلف عصبی درگیر در تبدیل درد حاد به درد مزمن کرده است. متاسفانه، واقعیت بالینی از نظر سنجی بسیار متفاوت است و هیچ مطالعه ای بر اساس شواهد پزشکی نشان نمی دهد که استفاده از مواد مخدر برای جلوگیری از درد مزمن، یک احتمال واقعی است، و نه اینکه چه نوع درد می تواند با استفاده از داروهای پیشگیرانه جلوگیری شود. در این مقاله، بررسی انواع درد هایی که اغلب به مراکز مزمن درد مراجعه می شود، بررسی می شود که کدام داروها می تواند برای پیشگیری از درد مزمن استفاده شود و هدف آن ایجاد یک الگوریتم درمان پیشگیرانه بر اساس نوع درد پس از عمل است. در حال رشد علاقه به ارائه آموزش درمانی بیمار وجود دارد که شامل متخصصان بهداشتی انتقال دانش به بیماران می شود. در مدل ارائه شده در این مقاله، آموزش بیمار درمانی به عنوان یک موضوع اتصال به عوامل مختلفی عمل می کند و بیماران را قادر می سازد تا در فرایند شفا بیشتر مسئول و فعالانه عمل کنند. پیشگیری باید جامع و نه فقط دارویی باشد.