Use of Transalveolar Sutures to Maintain Vestibular Depth and Manipulate Keratinized Tissue Following Alveolar Ridge Reduction and Implant Placement for Mandibular Prosthesis

بازسازی بیمار کاملا بی دغدغ با ایمپلنت های دندانی، درمان معمول با نتایج قابل پیش بینی شده است. بافت کراتینیزه اطراف ایمپلنت ها و عمق وستیبول کافی در میان عوامل تعیینکننده موفقیت موفقیت در ایمپلنت درازمدت است. در رویکرد مرحله ای از بازسازی ایمپلنت فک پایین، در هنگام قرار دادن ایمپلنت یا زمانی که ایمپلنت کشف می شود، عمق کورتونی و لثه های متصل شده در اطراف ایمپلنت ها به آسانی می تواند ایجاد شود. با این حال، هنگامی که استخراج و کاهش ضربان قاعده مندیبول برای ایجاد عرض کافی بلافاصله قبل از قرار دادن اپیلاسیون انجام می شود، حفظ بافت کراتینین مناسب در اطراف ایمپلنت ها و جلوگیری از پرولاپس سالمون می تواند یک وضعیت چالش برانگیز باشد. این گزارش تکنیکی را ارائه می دهد که جراح را قادر می سازد عمق وستیبولا را تثبیت کند و در عین حال موقعیت فلپ ها را در اطراف ایمپلنت ها حفظ کرده و لثه متصل را حفظ کند.