کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
3172651 1199960 2014 9 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Planificación clásica en cirugía ortognática
کلمات کلیدی
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی دندانپزشکی، جراحی دهان و پزشکی
پیش نمایش صفحه اول مقاله
Planificación clásica en cirugía ortognática
چکیده انگلیسی

ResumenLa cirugía ortognática es una de las cirugías electivas realizadas más a menudo en cirugía maxilofacial. Su planificación debe ser minuciosa, asegurando un grado de precisión tal que el margen de error sea de menos de 1 mm.El método clásico de planificar una cirugía ortognática se basaba en una cefalometría realizada a partir de una telerradiografía de perfil. A partir de aquí se trazaba una STO (Surgical Treatment Objectives) que permitía imaginar y medir en la dirección sagital los cambios quirúgicos. Concomitantemente, la cirugía de modelos corroboraba los cambios previstos con la STO.El desarrollo de las tomografías de haz de cono (CBCT) y su posterior incorporación a nuestras respectivas clínicas ha facilitado el paso de una planificación 2D basada en radiografías convencionales de perfil y ortopantomografía, a una planificación 3D basada en CBCT.Existe más de un enfoque correcto en la planificación y tratamiento de pacientes de cirugía ortognática. Cada paciente debe ser planificado y tratado de forma personalizada, según una serie de criterios. Existen pruebas adyuvantes como el escáner de haz de cono, planificación guiada por el escáner, férulas quirúrgicas CAD-CAM, modelos 3D craneales de resina o incluso cirugía con navegación asistida por robot que pueden ser útiles para mejorar los resultados quirúrgicos y disminuir el riesgo quirúrgico. Esto puede ser especialmente importante en deformidades severas, con un crecimiento anómalo y requiriendo maniobras quirúrgicas especialmente complicadas. Además, la cirugía endoscópica y la cirugía asistida por robot para navegar, están en rápido desarrollo y pueden en casos seleccionados especialmente complejos estar justificados. El objetivo de este artículo es discernir cuando son necesarias tales herramientas en cirugía ortognática.

Orthognathic surgery is one of the elective surgery most often performed in maxillofacial surgery. Their planning must be thorough, ensuring a degree of precision such that the margin of error is less than 1 mm.The classical method for planning orthognathic surgery was based on a cephalometric made from a teleradiography profile. From here outlines a STO (Surgical Treatment Objectives) allowing imagine and measured in the sagittal direction surgically changes. Concomitantly, the model surgery corroborated the expected changes with the STO.The development of cone-beam CT (CBCT) and its subsequent incorporation into our respective clinics has facilitated the transition from a 2D plan based on conventional radiographs and panoramic radiograph profile, a CBCT-based 3D planning.More than one correct approach and treatment planning for orthognathic surgery patients. Each patient should be planned and treated in a personalized way, according to a set of criteria. Evidence exists adjuvants such as cone beam scanner, scanner guided planning, splints, surgical CAD-CAM, 3D models resin or cranial surgery with robot-assisted navigation can be used to improve surgical outcomes and reduce the surgical risk. This may be especially important in severe deformities with abnormal growth and requiring particularly complex surgical procedures. In addition, endoscopic surgery and robotic-assisted surgery for navigation, are rapidly developing in selected cases may be justified particularly complex. The aim of this paper is to discern when such tools are necessary in orthognathic surgery.

ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Revista Española de Cirugía Oral y Maxilofacial - Volume 36, Issue 3, July–September 2014, Pages 99–107
نویسندگان
,