کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
3183400 1200699 2012 9 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Birt–Hogg–Dubé Syndrome: An Update
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی امراض پوستی
پیش نمایش صفحه اول مقاله
Birt–Hogg–Dubé Syndrome: An Update
چکیده انگلیسی

Birt–Hogg–Dubé syndrome is a rare autosomal dominant genodermatosis that is characterized by the presence of fibrofolliculomas and/or trichodiscomas, pulmonary cysts, spontaneous pneumothorax, and renal tumors. The most common histological types found in renal tumors from patients with the syndrome are oncocytoma–chromophobe carcinoma hybrids and pure forms of chromophobe carcinoma, oncocytic carcinoma, and clear cell or papillary cell carcinoma. The syndrome is linked to mutations in the FLCN gene, which encodes folliculin and is preferentially expressed in the skin, kidney, and lung. The syndrome can exhibit a high degree of clinical variability, and the skin lesions that are a warning sign for dermatologists may be absent in up to 70% of cases. Consequently, although skin lesions and mutations in FLCN are the main diagnostic criteria for Birt–Hogg–Dubé syndrome, a diagnosis can be made based on noncutaneous manifestations, with or without known family history of the syndrome, even in the absence of histological confirmation of fibrofolliculomas or trichodiscomas.

ResumenEl síndrome de Birt–Hogg–Dubé (SBHD) es una rara genodermatosis de herencia autosómica dominante caracterizada esencialmente por la presencia de fibrofoliculomas y/o tricodiscomas, quistes pulmonares, neumotórax espontáneos y cánceres renales, siendo los tipos histológicos más frecuentes las formas híbridas de oncocitoma y carcinoma cromófobo o formas puras de carcinoma cromófobo, oncocítico, de células claras o papilar. El gen implicado en este síndrome, FLCN, codifica la foliculina, que se expresa preferentemente a nivel cutáneo, renal y pulmonar. Este síndrome puede presentarse con una gran variabilidad clínica, y las lesiones cutáneas que son el signo de alarma para los dermatólogos pueden estar ausentes hasta en un 70% de los casos. Así, aunque las lesiones cutáneas son, junto con las mutaciones del gen FLCN, los criterios mayores para el diagnóstico del SBHD, este diagnóstico es posible incluso cuando no existe confirmación histológica de fibrofoliculomas o tricodiscomas, por las mencionadas manifestaciones extracutáneas, con o sin antecedentes familiares conocidos.

ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Actas Dermo-Sifiliográficas (English Edition) - Volume 103, Issue 3, April 2012, Pages 198–206
نویسندگان
, , ,