Pathology, genetics and precursors of human and experimental pancreatic neoplasms: An update

در طول دهه گذشته، پیشرفتهای چشمگیری در علم ما در مورد نئوپلاسمهای پانکراس و ضایعات پیش ساز آنها وجود داشته است. تجزیه و تحلیل گسترده ژنتیکی، اخیرا با استفاده از تکنیک های مولکولی با تکنولوژی بالا و روش های توالی نسل بعدی، و توسعه مدل های پیشرفته موسوم به ژنتیک مهندسی شده با تکرار بیماری های انسانی، درک ما از پایه ژنتیکی نئوپلاسم های پانکراس را بهبود داده است. این پیشرفت ها راه را برای طبقه بندی های تصفیه شده مبتنی بر مولکولی از نئوپلاستیک های پانکراس با امکان پیش بینی پیش آگهی و احتمالا واکنش به درمان قرار می دهد. یکی دیگر از پیشرفت های عمده در شناسایی زیر مجموعه های نئوپلاسم های غیرواقعی و غدد درون ریز پانکراس است که در زمینه سندرم های ارثی اتفاق می افتند و ژنتیکی و رشد تومور به حداقل رسیده است. با این وجود، با وجود تمام پیشرفت های مولکولی، مشخص بودن خصوصیات مورفولوژیکی نمونه های بافت هر دو در زمینه پاتولوژی تشخیصی تجربی و روتین، پایه ای برای هر گونه تحقیق بیشتر ژنتیکی یا تصمیم بالینی است. این بررسی بر مفاهیم کنونی و جدیدی از طبقه بندی و در مدل های فعلی توسعه تومور، در زمینه نئوپلاسم های غدد درون ریز و غدد درون ریز متمرکز است و اهمیت استفاده از اصطلاحات استاندارد را برای تفسیر مناسب داده ها و تبادل علمی در زمینه از تحقیقات پانکراس.