کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
4283224 1286875 2015 7 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Evaluación de 2 modelos inanimados para mejorar el tiempo de acceso renal percutáneo guiado por fluoroscopia
ترجمه فارسی عنوان
ارزیابی 2 مدل بی جان برای بهبود زمان دسترسی به کلیه از طریق پوست به صورت فلوروسکوپی هدایت می شود
کلمات کلیدی
کلیه نفرولیتوتریس پوستی، مدل غیرنقدی، اقدامات جراحی حداقل تهاجمی نفرولیتوتومی پوستی، مدل غیرنقدی، مراحل حداقل مهاجم جراحی
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی عمل جراحی
چکیده انگلیسی

ResumenAntecedentesLos dispositivos de entrenamiento en punción percutánea renal son costosos, usan residuos biológicos infecciosos o emiten radiación. Diseñamos 2 dispositivos que eliminan algunas o todas estas características (ManiPERC e iPERC).ObjetivoComparar la mejoría en el tiempo de acceso al colector posterior e inferior al practicar en los dispositivos.Material y métodosEnsayo clínico cuasiexperimental con 16 residentes de urología. Se asignaron los sujetos a uno de dos modelos de dispositivo de entrenamiento para realizar 20 sesiones de punción y se analizaron los videos del entrenamiento antes y después de 20 sesiones.ResultadosAmbos grupos mejoraron su tiempo de acceso; con iPERC pasó de 133.88 ± 41.40 a 76 ± 12.62 s (p = 0.006), y con ManiPERC, de 176.5 ± 85.81 a 68.75 ± 18.40 s (p = 0.007). Al comparar iPERC versus ManiPERC, no hay diferencia entre ellos en la mejoría del tiempo de acceso (ANCOVA: F Modelo (1.13) = 1.598, p  =  0.228).ConclusionesAmbos modelos son equivalentes en la mejoría de las destrezas; sin embargo, aun cuando ninguno de ellos genera residuos biológicos, la ausencia de emisiones radiactivas hace del iPERC el modelo con mayor ventaja.

BackgroundTraining devices for percutaneous renal access are expensive, have hazardous biological materials, or radiation. Two devices were designed that eliminate some or all of these characteristics (ManiPERC and iPERC).ObjectiveTo compare the improvement in access time to the posterior lower calix with 2 inanimate models in a group of Urology residents.Material and methodsQuasi-experimental clinical trial with 16 Urology residents to compare the improvement over time of percutaneous renal access by training in 2 inanimate models (iPERC: simulated fluoroscopy and ManiPERC: real fluoroscopy).ResultsSubjects were assigned to one of 2 groups (iPERC and ManiPERC) and a video analysis of all of them was performed before and after 20 training sessions. Both groups improved their access time; with iPERC from 133.88 ± 41.40 to 76 ± 12.62 s (p = 0.006) and from 176.5 ± 85.81 to 68.75 to 18.40 s (p = 0.007) with ManiPERC. Comparing iPERC versus ManiPERC there was no difference between them in improving access time (ANCOVA: Model F (1.13) = 1.598, p = 0.228).ConclusionsBoth models are equivalent in improving skills; however, even though none of them generated bio-waste, the absence of radioactive emissions makes iPERC the more advantageous model.

ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Cirugía y Cirujanos - Volume 83, Issue 5, September–October 2015, Pages 402–408
نویسندگان
, , ,