Weakly synchronized larval release maintained in the presence of predatory fishes

بسیاری از گونه های دریایی، هنگام تخلیه یا تخم ریزی، به وسیله انتشار لاروها یا گامت ها همزمان در ناحیه های ناگهانی غروب آفتاب شبانه به حداقل می رسند. سپس پروپاگانها به سرعت از چگالی های بالا از ماهی های شکارچی به آبهای عمیق زیر پوشش تاریکی منتقل می شوند. زنان نیز در حضور شکارچیان مواد غذایی را به حالت تعلیق در می آورند، اما معلوم نیست که آیا آنها می توانند انتشار لارو را تاخیر دهند. در یک مطالعه قبلی، متوجه شدیم که انتشار لارو تنها به مدت زمانی امن در منطقه آپولین سرد هماهنگ شده است، اگر چه مطالعه در جداول دریا دریایی در صورت عدم وجود جزر و مد که تقویت ریتم های درونی است. در این مطالعه، ما آزمایشی تعیین کردیم که آیا انتشار لارو 1) بهتر در منطقه هماهنگ شده است و 2) در حضور ماهی های خرابکارانه به تأخیر افتاده است. انتشار لارو به لحاظ ضعیف با دامنه های جزر و مد، جزر و مد و دیل هماهنگ شده است، که از سیلاب اواخر تا اواخر غروب خورشید در هر دو ناحیه میانه و بهار در طول گرگ و تاریکی اتفاق می افتد. هماهنگی ضعیف احتمالا به این دلیل رخ می دهد که درجه حرارت سرد انکوباسیون جنین های خارجی را افزایش داده و باعث افزایش مواجهه با تغییرات زیست محیطی می شود. انتشار لارو در حضور ماهی های خرابکار به تاخیر افتاد؛ استفاده از پناهگاه یا سایر رفتارهای زنانی که توسط ماهی تغییر کرده بودند نبود. به احتمال زیاد رفتارهای شکارچیان تحت تاثیر قرار نمی گیرند زیرا لاروها در نزدیکی دوره ایمن از پناهگاه ها آزاد می شوند. نتایج ما احتمالا به سایر مناطق سرد جهان اعمال می شود، اما همچنان مشخص می شود که آیا شکارچیان فعالیت های ناجوانمردی خرچنگ های ساحلی زن و مرد را تغییر می دهند یا نه، زمان زیادی را در پناهگاه ها به عنوان زنان نابینا صرف نمی کنند، که به طور بالقوه منجر به اثرات آبشار جوامع