کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
4759013 1421035 2017 14 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
A spatial analytic approach for classifying greenspace and comparing greenspace social equity
ترجمه فارسی عنوان
یک رویکرد تحلیلی فضایی برای طبقه بندی فضای سبز و مقایسۀ عدالت اجتماعی فضای سبز
کلمات کلیدی
فضای سبز، پارک ها، امکانات طبقه بندی، گونه شناسی، عدالت اجتماعی،
ترجمه چکیده
برنامه ریزان شهری معمولا "استانداردهای حداقل پارک" را پیگیری می کنند تا اطمینان حاصل شود که سلامت عمومی و مزایای زیست محیطی مرتبط با فضای سبز از نظر اجتماعی عادلانه است. این استانداردها نشان دهنده میزان و جایگاه سبزها هستند اما به ندرت فرم و عملکرد آنها را در نظر می گیرند. مسلما، یک ارزیابی فراگیر از عدالت اجتماعی در فضای سبز، نیاز به مقایسه انواع فضای سبز دارد. برای رسیدگی به اینکه آیا انواع فضای سبز به طور اجتماعی عادلانه هستند، من یک رویکرد تحلیلی فضایی جدید را ایجاد می کنم که 4265 فضای سبز را طبق دوازده ویژگی عملکردی فیزیکی طبقه بندی می کند. پس از آن مقیاس عدالت اجتماعی این نوع فضای سبز را با استفاده از چندین عملیات عدالت اجتماعی (ارائه، دسترسی، و فشار جمعیت) در 4524 محله در یک شهر پایتخت استرالیا مقایسه می کنم. من متوجه شدم که عدالت اجتماعی در فضای سبز برای هر یک از این انواع متفاوت است. به عنوان مثال، نتایج نشان می دهد که خانواده های ثروتمند دارای فراوانی فضاهای سبز و جذاب و فقیر اند. علاوه بر این، با مقایسۀ تجربیات چند متغیر اجتماعی، من متوجه می شوم که خانواده های ثروتمند ممکن است دارای کمبود فضای سبز فضای سبز باشند اما به این نوع نزدیکتر نگاه کنند. این یافته ها حاکی از آن است که استفاده از یک نوع تخصیص فضای سبز و سرمایه گذاری های چند متغیره اجتماعی می تواند درک ما از رابطه بین عدالت اجتماعی و تسهیم فضای سبز را تقویت کند. این رویکرد تحلیلی فضایی هم برای بررسی سایر انواع استفاده از شهری شهری قابل استفاده است و هم قابل حمل به سایر مناطق شهری است و می تواند به برنامه ریزان شهر، محققان و سیاست گذاران کمک کند تا به منظور بهبود عدالت اجتماعی از انواع فضای سبز مفید استفاده کنند.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم کشاورزی و بیولوژیک جنگلداری
پیش نمایش مقاله
یک رویکرد تحلیلی فضایی برای طبقه بندی فضای سبز و مقایسۀ عدالت اجتماعی فضای سبز
چکیده انگلیسی
Urban planners frequently adhere to 'park minimum standards' to ensure that public health and environmental benefits associated with greenspace are socially equitable. These standards denote the extent and placement of greenspaces, but rarely consider their form and function. Arguably, an inclusive evaluation of greenspace social equity requires the comparison of greenspace types. To address if greenspace types are socially equitable, I develop a novel spatial analytic approach that classifies 4265 greenspaces according to twelve functional, physical characteristics. I then compare the social equity of these greenspace types using multiple operationalizations of social equity (provision, accessibility, and population pressure) throughout 4524 neighborhoods in a capital city in Australia. I find that greenspace social equity varies for each of these types. For example, results reveal that affluent households have an abundance of amenity rich greenspaces and few amenity poor ones. Further, by comparing across multiple social equity operationalizations, I find that affluent households may have a deficit of the amenity poor greenspace type, but live closer to this type. These findings confirm that employing a greenspace typology and multiple social equity operationalizations can deepen our understanding of the association between social equity and greenspace provision. This spatial analytic approach is both adaptable for examining other urban land use types, and portable to other urban contexts, and can aid urban planners, researchers, and policy makers to understand how to improve the social equity of publicly beneficial greenspace types.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Applied Geography - Volume 82, May 2017, Pages 129-142
نویسندگان
,