Adaptation pathways in practice: Mapping options and trade-offs for London's water resources

توانایی لندن برای حفظ شهرت جهانی در اقتصاد جهانی به طور فزاینده ای وابسته به آن است که به عنوان یک محل کارآمد و کم خطر برای کسب و کار و یک مکان مطلوب برای زندگی است. با این حال، افزایش خطر ابتلا به آب و هوا از طریق سیل، گرمای بیش از حد و کمبود آب باعث ایجاد نیاز به انطباق می شود. یک مسیر انطباق توصیف دنباله ساختار یافته از تصمیمات سازگاری است که برای مدیریت خطر آب و هوا در طیف گسترده ای از شرایط ممکن آینده طراحی شده است. تجزیه و تحلیل مسیرهای تصمیم گیری سازگاری متوازن کمک می کند تا نشان دهند که چطور می تواند (یا نمی تواند) مدیریت شود، در حالی که حفظ انعطاف پذیری برای پاسخ دادن به عدم اطمینان آینده. در حالی که برنامه ریزی انطباقی توجه بیشتری را به خود جلب کرده است، استفاده از چنین روش ها نسبت به مقیاس چالش انطباق به دلیل موانع سازمانی، مالی و روش شناسی نسبتا محدود است. این مقاله چارچوبی برای برنامه ریزی انطباق در سیستم های تامین آب شهری را معرفی می کند که ارتباطات موجود با تصمیم گیری مبتنی بر ریسک را با توسعه مسیرهای سازگاری طولانی مدت مرتبط می کند. ما در حال ارزیابی کمی از چگونگی پیش بینی احتمال کمبود آب در لندن به صورت پویا تا 2100 متغیر وابسته به انتخاب مسیرهای سازگاری و با توجه به متغیرهای مختلف درازمدت و شرایط اقلیمی متفاوت است. این رویکرد کمک می کند تا زمان بندی های متعدد تصمیم گیری را آشتی و ارزش برنامه ریزی سازمانی استراتژیک درازمدت را به ذینفعان با مشخص کردن آیندۀ بلند مدت که ممکن است تصمیم گیری در میان مدت را تحت تاثیر قرار دهد نشان می دهد. تصویب یک رویکرد انعطاف پذیر برای انطباق برای مدیریت ریسک در شرایط نامطمئن حیاتی خواهد بود. این رویکرد رویکرد اقتباس چارچوبی موثر برای اطلاع رسانی از چنین پروسه های تصمیم گیری را نشان می دهد.