Factors affecting car ownership and mode choice in rail transit-supported suburbs of a large Chinese city

با توجه به اینکه شهرهای چینی همچنان به سرعت در حال رشد هستند و حومه های تازه توسعه یافته خود همچنان به افزایش بیشتر جمعیت ها کمک می کنند، حمل و نقل ریلی به عنوان کلیدی برای مقابله با وابستگی به خودرو دیده می شود. این مقاله بررسی تأثیرات توسعه شهری از راه دور حمل و نقل راه آهن با استفاده از داده های بررسی سفر که از ساکنین چهار محله حومه شانگهای جمع آوری شده، از جمله سه ایستگاه مترو نزدیک قرار گرفته است. مدل لوجیت باینری مدل مالکیت خودرو و مدل لجستی توجهای انتخاب حالت رفت و برگشت نشان می دهد که: (1) نزدیکی به ایستگاه های مترو ارتباط مثبتی با انتخاب مسیر حمل و نقل ریلی به عنوان حالت رفت و آمد اولیه دارد، اما ارتباط آن با مالکیت خودرو ناچیز است؛ (2) درآمد، وضعیت شغلی و یارانه حمل و نقل به طور مثبت با احتمالات مالکیت ماشین و رانندگی آن به کار مرتبط است. (3) تراکم جمعیت بیشتر در محل کار به طور مثبت مثبت به احتمال رفتن رفت و آمد توسط مترو مربوط می شود، اما ارتباط قابل توجهی با مالکیت خودرو نشان نمی دهد؛ (4) فاصله رفت و آمد طولانی تر به شدت با احتمال بیشتر سوار مترو، به جای رانندگی، به کار مرتبط است؛ (5) ملاحظات پول، زمان، راحتی و ایمنی به نظر میرسد تأثیرات قابل اندازهگیری بر مالکیت خودرو و انتخاب حالت در مسیرهای مورد انتظار را اعمال کند، و قصد سوار کردن مترو برای رفت و آمد در استفاده واقعی آن به عنوان حالت اولیه برای سفر به کار این نتایج به شدت نشان می دهد که گسترش شهری از راه دور حمل و نقل راه آهن می تواند نتایج مثبت و قابل توجهی داشته باشد و این راهبرد استراتژیک می تواند به طور مؤثر توسط سیاست های حمل و نقل و برنامه های استفاده از زمین، و همچنین با ارائه به موقع از خدمات با کیفیت بالا حمل و نقل راه دور به ساکنان حومه .