A Multi-Sensory Cybernetic Driver Model of Stopping Behavior: Comparing Reality Against Simulators with Different Cue-Rendering Fidelities

اثربخشی آموزش رانندگان نیازمند ارزیابی عملکرد راننده است تا مقایسه تاثیر متقابل تکنیک های مختلف آموزش را در کنترل یاد بگیرد. عملکرد انسان را می توان از دیدگاه های مختلف محاسبه کرد، از لحاظ جمع و ضرایب مدل خاص، به منظور پیوند عملکرد مشاهده شده با نحوه عملکرد راننده از طریق یک استراتژی کنترل خاص، به دست آورد. یک رویکرد مبتنی بر مدل برای درک جوانب مثبت و منفی برنامه های آموزشی مختلف مورد نیاز است. یک جنبه مهم اما اغلب نادیده گرفته شده از یک مدل، تابع هزینه است که سازگاری رفتار را هدایت می کند. در اینجا، یک روش مبتنی بر مدل پیشنهاد شده است که وزن را بر اساس اصطلاحات مختلف در تابع هزینه که رانندگان برای تطبیق رفتار آنها به منظور برآوردن نیازهای عملکرد آنها ارزیابی می کند، برآورد می کند. از آنجا که مدل راننده شامل تأثیر سیستم دینامیکی کنترل شده و همچنین ویژگی های محیط آموزشی می شود، می توان از آن برای اندازه گیری اثر انحرافات خاص آموزش از واقعیت استفاده کرد، مانند استفاده از یک شبیه ساز رانندگی که منجر به تعصبات شناخته شده در درک، در رفتار. این مقاله رویکرد روش شناختی را مورد بحث قرار می دهد و آن را در زمینه متوقف کردن رفتار در واقعیت در مقابل یک شبیه ساز راننده بحث می کند. هدف با آموزش این است که رفتار ساختاری درست را به وجود بیاوریم به طوری که ممکن است تنها تعدادی از سازگاری های جزئی بعد از استفاده از مهارت های آموخته شده در واقعیت مورد نیاز باشد. از آنجا که تابع هزینه تصویب شده چنین نقش بزرگی ایفا می کند، باید تمرکز زیادی بر شکل دادن تابع هزینه ای که اپراتورها از آن استفاده می کنند، باشد.