Energy-based approach for fatigue life prediction of pure copper

این مقاله بر بررسی یک رویکرد مبتنی بر انرژی مبتنی بر پیش بینی عمر خستگی مس خالص بر مبنای اندازه گیری دماسنجی تمرکز دارد. روش پیشنهادی دو پیشرفت عمده را نشان می دهد. اولین پیشرفت معرفی یک شاخص خستگی جدید با استفاده از انحلال ذاتی به جای دما ظاهری است. و دوم مربوط به بهبود قانون تجمع خسارت است و به صراحت با توجه به تکامل خسارت در طول فرایند خستگی. بر اساس چنین اصول، دو مدل پیش بینی های مختلف طول عمر توسعه می یابد. تأیید تجربی از طریق آزمون های خستگی بر روی مس پلی کریستالی خالص انجام می شود. پیش بینی های رضایت بخش در مقایسه با پروتکل آزمایش خستگی معمولی به دست می آید.