Communal relational context (or lack thereof) shapes emotional lives

یک مورد وجود دارد که زمینه ارتباط جمعی (و یا فقدان آن) به سه دلیل باعث شکل گیری زندگی عاطفی افراد می شود. اولا، شرکای اجتماعی فرد، برخی از درجه مسئولیت غیرمستقیم برای رفاه فرد را می پذیرند. این به شخص اجازه می دهد زمانی که با یا در زمان هایی که فکر می کنید در مورد چنین شرکایی، رها کردن برخی از نظارت خود محافظ، شرایط را به عنوان تهدید کمتری مورد توجه قرار دهید، تمرکز توجه به سمت خارج را به موقعیت ها و دیدن این شرایط از طریق چشم شریک، اغلب افزایش تأثیر عاطفی آن شرایط، احساسات را بیان می کند که آسیب پذیری های فردی را در بر می گیرد و به نوبه خود، مقررات احساسی را از شرکای دریافت می کند و می پذیرد. دوم، یک فرد به رفاه شرکای اجتماعی خود پاسخ می دهد. این یک فرد را هدایت می کند زمانی که با یا حتی در هنگام فکر کردن در مورد چنین شرکایی به رفاه و عواطف شرکای خود توجه داشته باشید، آنها را تقلید کنید، با آنها همدردی کنید و به تنظیم آنها کمک کنید. این همچنین ممکن است که چگونه شرایط تهدید کننده به نظر می رسد زمانی که آنها ممکن است شریک برای آنها که شخص احساس مسئولیت جمعی را تهدید می کند. سوم، روابط جمعی توسط افراد ارزشمند است. در نتیجه احساسات خاصی که ما از احساسات ارتباطی از جمله خجالت، صدمه، گناه و قدردانی به وجود می آوریم معمولا در زمینه روابط جمعی به عنوان نشانه هایی از رفاه رابطه در خود ظاهر می شود. در روابط جمعی خوب، این احساسات، پاسخ های شریک را ایجاد می کنند که به ایجاد، ایجاد، حفظ و تعمیر روابط کمک می کند. به طور کلی بیشتر توجه شده است که سایر جنبه های زمینه ارتباطی (مانند اختلافات قدرت) نیز زندگی عاطفی را شکل می دهند و محققان احساسات به خوبی می دانند که چگونه تمام جنبه های ارتباطی ممکن است بر زندگی عاطفی تاثیر بگذارد.