Determinants of control structure choice between entrepreneurs and investors in venture capital-backed startups

این مطالعه دو نوع ساختار کنترل را در ابتدای سرمایه گذاری مبتنی بر سرمایه گذاری مورد بررسی قرار می دهد. بر اساس نظریه قرارداد ناقص، تاثیر عوامل مختلف بر روی این ساختارهای کنترل در مدل سرمایه گذاری سرمایه گذاری، از دیدگاه سرمایه گذاران، کارآفرینان و سرمایه گذاران، بررسی می شود. به طور مشخص، ما نشان می دهیم که چگونه عوامل مانند قدرت چانه زنی، هزینه های نظارت، منافع خصوصی و ریسک پذیری در مورد تخصیص حقوق کنترل تاثیر می گذارد. با استفاده از داده های نظرسنجی در مورد گروه های ناهمگن سرمایه گذاری مبتنی بر سرمایه گذاری در چین، ما تجربی تاثیرات عوامل مختلف را بر ساختار کنترل این شرکت ها بررسی می کنیم. بر اساس نمونه کامل شرکت ها، متوجه می شویم که قدرت چانه زنی سرمایه داری سرمایه داری قوی تر و هزینه های نظارتی بالاتر است، به احتمال زیاد سرمایه گذاران و کارآفرینان ترجیح می دهند کنترل مشترک را ترجیح دهند. علاوه بر این، بیشتر نیازهای تامین مالی کارآفرین و مزایای خصوصی، احتمالا سرمایه گذاران و کارآفرینان کنترل مشترک را انتخاب می کنند. شروع به کار با فناوری های پیشرفته احتمالا یک مدل کنترل مشترک را انتخاب می کنند تا در صنایع سنتی. این به ویژه برای شروع کارهای پیشرفته در مرحله اولیه توسعه است. علاوه بر این، برای شروع کارهای پیشرفته، احتمال انتخاب کنترل مشترک نشان دهنده یک رابطه منفی با منافع استراتژیک سرمایه گذاران و رابطه مثبت با ریسک سرمایه گذاران است. با توجه به راه اندازی در صنایع سنتی، منافع استراتژیک سرمایه گذاران و ریسک ریسک تأثیر ناچیزی بر ساختارهای کنترل آنها دارند.