Parity in professional sports when revenues are maximized

دو فرضیه اصلی در مورد توزیع استعداد میان تیم ها وجود دارد که درآمد کل را در یک لیگ ورزشی به حداکثر می رساند؛ تیم های غالب در برابر تساوی. در این مقاله، ساختار درآمد لیگ فوتبال ملی مورد بررسی قرار می گیرد و پیشنهادات سیاست گذاری در مورد توزیع استعداد در میان تیم ها را ارائه می دهد. با استفاده از داده های منحصر به فرد و غنی که در روزهای استادیوم روز بازی و تلویزیون رتبه بندی می شود، ما می توانیم تقاضای کل را به عنوان عملکردی از سطوح استعدادهای تیم درگیر کنیم. نتایج به دست آمده نشان می دهد که تماشاگران تلویزیون بیشتر در بازی های نزدیک علاقه مند هستند؛ از سوی دیگر، حضور بازیکنان ورزشگاه بیشتر به تسلط تیم های خانگی علاقه مند است، به عبارت دیگر، تقاضای ورزشگاه و تقاضای تلویزیون در برابر یکدیگر. بنابراین ما سیاستی را پیشنهاد می کنیم که تساوی جزئی را در بین تیم هایی که تیم های بزرگ بازار نسبت به دیگران از آنها کمتری برخوردار است، ترویج می دهند. درآمد کل لیگ تحت این سیاست حداکثر می شود.