Modelling the distribution of returns on higher education: A microsimulation approach

سیاست های به اشتراک گذاری هزینه های آموزش عالی در چندین کشور به شیوه های مختلفی اجرا شده است. ما استدلال می کنیم که برای ارزیابی مناسب بودن آنها و تسهیل اجرای آنها ضروری است که شاخص های آماری توزیع درآمد را توسعه دهیم. در هنگام شروع یک برنامه آموزشی عالی، بازگشت به درجه خاصی نامعلوم است و دانشجویان ریسک پذیر و یا کسانی که از خانواده های کم درآمد هستند ممکن است تمایلی به ثبت نام نداشته باشند، اگر این بدان معنی است که وام گرفتن. بنابراین این شاخص های آماری، ورودی های طبیعی سیاست های به اشتراک گذاری هزینه ای هستند که به منظور حفظ انگیزه های اقتصادی فردی برای رفتن به دانشگاه و به طور همزمان نقش بیمه ای را تأمین می کنند. ما یک مدل پویایی میکروسیمولاسیون از خروجی آموزشی مادام العمر فرد در بازار کار فرانسه ارائه می دهیم که از مدل های اقتصادسنجی دستمزد فردی، انتقال بازار کار، مشاغل و مزایای تامین اجتماعی بهره می گیرد. آن به طور عمده بر روی داده های مطالعات نیروی کار و جداول مرگ و میر متکی است. در نرخ داخلی نرخ استاندارد چارچوب بازگشت، این مدل برای محاسبه توزیع بازدهی به آموزش عالی برای یک نسل خاص استفاده می شود. نتایج نشان می دهد که درصد بازده منفی نزدیک به 3.5٪ است.