Expected commodity returns and pricing models

مدل های تصادفی قیمت کالاها از لحاظ ساختار و تعداد و تفسیر متغیرهای دولتی که ریسک اساسی را مدل می کنند، به طور قابل توجهی تکامل یافته اند. با استفاده از عوامل متعدد، مشخصات متفاوتی و تکنیک های برآورد مدرن، این مدل ها به دلیل موفقیت آنها در ساخت دقیق آئین نامه های آینده کالاهای مشاهده شده و پویایی آنها، پذیرفته شده است. با این وجود به خوبی تأکید نشده است که این مدل ها علاوه بر ارائه توزیع نزولی ریسک قیمت های آینده، همچنین توزیع واقعی خود را ارائه می دهند. در حالیکه پارامترهای توزیع ناپایداری ریسک دقیق تر تخمین زده می شوند و معمولا از لحاظ آماری معنی دار هستند، برخی از پارامترهای توزیع درست معمولا با خطاهای بزرگ اندازه گیری می شوند و از لحاظ آماری ناچیز هستند. در این مقاله استدلال می کنیم که برای افزایش قابلیت اطمینان مدل های قیمت گذاری کالاها و در نتیجه استفاده از آنها توسط تمرینکنندگان، برخی از پارامترهای آنها - به ویژه پارامترهای حق بیمه خطر - باید از منابع دیگر بدست آید و نشان می دهیم که این می تواند بدون از دست دادن هر دقت در قیمت قراردادهای آتی ما نشان می دهیم که چگونه می توان پارامترهای حق بیمه ریسک را از برآوردهای بازده های آینده مورد انتظار بدست آورد و روش های جایگزین برای برآورد این انتظارات آینده آتی را فراهم آورد.