An energy factor proportions model of the US economy

یک مدل نسبت فاکتورها، اثرات ورودی سقوط انرژی و قیمت افزایش آن را در اقتصاد ایالات متحده بر اساس عملکرد تولید جدید که به تعریف کار فیزیکی متکی است، بررسی می کند. این تابع تولید فیزیکی تعامل جداگانه ای از انرژی و نیروی کار را با سرمایه مشخص می کند، که با اطلاعات سالیانه از سال 1951 تا سال 2008 برآورد شده است. انرژی دارای انعطاف پذیری خروجی بزرگی و تقاضای ورودی خود ناپیانی است. یک افزایش قیمت انرژی، بازگشت سرمایه را در تعادل کلی کاهش می دهد، گرچه سرمایه یک جایگزین متوسط ​​برای انرژی است. انرژی الاستیسیته استاتیکی نسبتا مقرون به صرفه دارد که در تعادل عمومی تولید شده است.