Equilibrium trust

باورهای اعتماد را می توان مورد سوء استفاده قرار داد. یک بازیکن قابل اعتماد که اغلب فریب خورده است، باید کمتر اعتماد داشته باشد، تا اعتقاداتش درست باشد. به همین دلیل ما اعتماد را به عنوان یک پدیده تعادل معرفی می کنیم. دریافت کنندگان یک پیشنهاد برای توافق انتخاب می کنند که آیا تقلب کنند یا نه. تقلب با هزینه ای همراه است، با یک جزء خاص و یک تصمیم اجتماعی تعیین می شود، که با جرم بازیکنان تقلب کاهش می یابد. این مدل دارای سطح تعادلی منحصر به فرد اعتماد (نسبت تراکنشها نیست که تقلب شده است) یا دو نفر با بالا و یک با اعتماد کم. تفاوت در اعتماد می تواند از مبانی مختلف و یا از تعادل های مختلف متوجه شود. به طور شگفت انگیز، تحت شرایط خاصی، این دو جایگزین، از دیدگاه تجربی، تا حدی قابل شناسایی هستند. مدل ما را می توان با هزینه تقلب ناشی از یک ساز و کار اجرایی که مجازات تقلب در یک هدف هدفمند با استفاده از منابع محدود است، تفسیر شود.