Meritocracy, egalitarianism and the stability of majoritarian organizations

عدالت خواهی و سعادت و استقلال، اصول رقابت برای توزیع مزایای مشترک همکاری است. ما عواقب ناشی از اجازه دادن به اعضای جامعه را از بین این دو اصل، در یک زمینه که در آن افراد باید با دیگران به ائتلاف های یک اندازه مشخص برای تبدیل شدن به مولد، را بررسی کنند. راه اندازی ما باعث ایجاد یک بازی هودینی از تشکیل ائتلاف می شود. ما در مورد وجود پارتیشن های هسته پایدار (ساختار سازمانی) این بازی مطالعه می کنیم. ما نشان می دهیم که ناتوانی رای دهندگان در تعهد به یک قانون توزیع یا دیگری، یک منبع بالقوه بی ثباتی است. اما ما همچنین ثابت می کنیم که وقتی ساختار سازمانی پایدار وجود دارد، ممکن است غنی باشد و متفاوت از آنچه که توسط مدل های جایگزین شکل گیری ائتلاف پیش بینی شده است. ائتلاف های غیر مجزا ممکن است در ساختارهای هسته پایدار ظاهر شوند. ثبات با همزیستی ائتلاف های سرسخت طلب و عادلانه نیز سازگار است. این پدیده ها قوی هستند، و تحت نسخه های جایگزین مدل اولیه ما قرار دارند.