Towards 'hybrid accountability' in EU biofuels policy? Community grievances and competing water claims in the Central Kalimantan oil palm sector

بازار سوخت های زیستی اتحادیه اروپا تحریک گسترش کاشته های نفت نخل در اندونزی است. تحقیقات کوچکی هنوز تأثیرات بر منابع آب ناشی از این تبدیل به مقیاس بزرگ تبدیل زمین به کشت زغال سنگ یا استفاده از منابع زیست محیطی در مناطق اندونزی را در محیط زیست سیاسی گسترده تر سیاست های آب و هوایی اروپا بررسی کرده است. از طریق مفهوم پاسخگویی هیبریدی، شواهد اولیه از یک پروسه تحقیق گسترده ای در استان کالیفرنای مرکزی اندونزی بورنئو را بررسی می کنیم تا ارزیابی کنیم که آیا دستورالعمل های انرژی تجدید پذیر اتحادیه اروپا و طرح های صدور گواهینامه موجود، راهی برای بهبود پاسخگویی به بازیگران بازار و ترویج مدیریت پایدار منابع آب. ما نتیجه می گیریم که این ابتکارات هیچ تأثیری بر حفاظت از معیشت محلی و منابع آب که به آن وابسته است، تأثیری نداشته است، زیرا مکانیزم های حکومتداری به طور عمده به شکایت های مردم پاسخ نمی دهد. در عوض، سیاست های اتحادیه اروپا در مورد سوخت های زیست محیطی، از سیاستزدایی چیزی است که باید به عنوان "سیاست آب های توزیع" شناخته شود. علاوه بر این، طرح های صدور گواهینامه مانند میزگرد میزبانی پایدار روغن پالم، در حال حاضر تنها ابزار آرایشی است و برای رسیدگی به مسائل حاکمیت ساختاری عمیق کافی نیست. ما استدلال می کنیم که ترکیبی بیشتر از صدور گواهینامه مبتنی بر بازار و مقررات دولتی باید با هدف ارائه مکانیزم های نوین فراملی جدید و راه حل هایی برای جوامع آسیب دیده طراحی شود.