Serial entrepreneurship, learning by doing and self-selection

این سوال همچنان مطرح می شود که آیا کارآفرینان سریال معمولا از طریق همکاری های نوپای خود بهتر از همتایان تازه کار خود عمل می کنند یا به خاطر اینکه آنها یک نمونه انتخاب شده از کارآفرینان با توانایی بالاتری نسبت به میانگین هستند. این مقاله تلاش می کند تا این دو اثر را با کشف یک استراتژی تجربی جدید بر مبنای مدل های مدت زمان مداوم با انتخاب انتخاب کند. ما از مجموعه داده های کارفرمایان و کارکنان سازگار با طول های طولانی استفاده می کنیم که به ما امکان می دهد تا حدود 220،000 فرد را که اولین تجربه کارآفرینی خود را ترک کرده اند شناسایی کنیم، که بیش از 35،000 کارآفرین سریالی می شود. ما ارزیابی می کنیم که آیا تجارب کارآفرینی در کسب و کار قبلی، بقای کارآفرینان سریال را پس از در نظر گرفتن مسائل خود انتخاب، بهبود می بخشد. نتایج ما نشان می دهد که کارآفرینان سریال یک نمونه تصادفی از صاحبان سابق کسب و کار نیستند. آزمونهای انعطاف پذیر بر اساس برآورد اثر خاص فرد، با استفاده از اطلاعات در مورد تاریخچه گذشته افراد در استخدام اشتغال، تأیید می کنند که کارآفرینان سریال، به طور متوسط، نمایش یک اثر بزرگتر شخص را نسبت به صاحبان کسب و کارهای غیر سریال دارند. علاوه بر این، نادیده گرفتن انتخاب خودآموزی سریال، کارآفرینان بیش از حد به یادگیری با انجام اثرات پرداخته است.