Bank liquidity, stock market participation, and economic growth

ما یک مدل رشد را با بانک ها و بازارهای توسعه می یابیم تا روند کاهش مشاهده شده در نقدینگی نسبی بسیاری از سیستم های مالی در سراسر جهان را با افزایش مشارکت خانوار در معاملات مستقیم بازار، سازگار کنیم. در سطوح پایین توسعه اقتصادی، حضور هزینه های ورود ثابت باعث جلوگیری از ورود عوامل به بازار می شود و آنها را نسبت به بانک هایی که نقدینگی نسبی بالاتری دارند، هل می دهد. ما آستانه ای را مشخص می کنیم که بعد از آن عوامل به اندازه کافی ثروتمند هستند تا بتوانند به بازار دسترسی پیدا کنند، در حالی که نقدینگی نسبی پایین تر است و نشان می دهد که نقدینگی نسبی کل سیستم مالی (بانک ها و بازارها) به دلیل افزایش مشارکت در بازار کاهش می یابد. ما برخی شواهد مطابق با این پیش بینی نظری ارائه می دهیم: افزایش یک واحد در یک شاخص آزاد سازی بازار اوراق بهادار منجر به کاهش نقدینگی نسبی بین 17 و 27 درصد می شود.