Securitization, competition and monitoring

ما تاثیر تأمین اعتبار دهی وام را بر رقابت در بازار وام بررسی می کنیم. با استفاده از یک مدل رقابت در بازار وام، که در آن وام گیرندگان با هزینه های داخلی و داخلی برای سوئیچ بین بانک ها مواجه می شوند، ما یک اثر نرم افزاری را برای تبدیل شدن به اوراق بهادار به حساب می آوریم که به بانک ها اجازه می دهد از اجاره در بازار وام اولیه استفاده کنند. با کاهش انگیزه های نظارتی، اوراق بهادار، تاثیرات لعن برنده را در مراحل بعدی رقابت کاهش می دهد و بنابراین رقابت پیشین را برای سهم بازار اولیه کاهش می دهد. با توجه به این که تسهیل تسریع در رقابت، بخش اوراق بهادار می تواند بر میزان بهره وری بازار تأثیر بگذارد، در حالی که منجر به افزایش سود متعادلی برای بانک ها می شود. این اثر توسط رقابت اولیه بازار وام، نه با بهره برداری از عدم تقارن اطلاعاتی در بازار ثانویه وام، هدایت می شود. ما همچنین استدلال می کنیم که بانک ها می توانند به عنوان یک پاسخ استراتژیک به افزایش رقابت، به عنوان یک ابزار برای نشان دادن کاهش شدت نظارت تنها با هدف تسهیل رقابت پیشین، از آن استفاده کنند. نتیجه ما نشان می دهد که اصلاحات اوراق بهادار با تمرکز صرفا بر عدم تقارن اطلاعاتی در بازار برای محصولات ضمانت شده ممکن است شرایط رقابتی در بازار اولیه را نادیده بگیرد.