Conditional Value-at-Risk, spectral risk measures and (non-)diversification in portfolio selection problems - A comparison with mean-variance analysis

ما انتخاب نمونه کارها را در معادله ارزش-در-خطر و به عنوان گسترش طبیعی آن، اندازه گیری های طیفی ریسک، و مقایسه آن با تجزیه و تحلیل میانگین واریانس سنتی. بر خلاف ادبیات پیشین که ترجیحات ریسک متوسط ​​طیفی سرمایه گذار را برای انتخاب پرتفوی مطلوب به صورت ضمنی در نظر می گیرند، ما به روشنی این تنظیمات را به شکل یک عملکرد نرم افزار طیفی به کار می بریم. در چارچوب این چارچوب کلی، اقدامات ریسک طیفی به سمت راه حل های گوشه ای تمایل دارند. اگر دارایی خطرناک وجود داشته باشد، تنوع هرگز مطلوب نیست. به طور مشابه، بدون دارایی خطرناک، تنها تنوع محدودی به دست می آید. دلیل آن اینست که اقدامات ریسک طیفی بر مبنای یک مفهوم نظارتی از تنوع است که اساسا از رضایت قرضه تحت چارچوب میانگین واریانس متفاوت است.