Corporate payout policy in dual-class firms

ما سیاست های پرداخت شرکت را در شرکت های دو طبقه ای بررسی می کنیم. فرضیه سلب مالکیت پیش بینی می کند که شرکت های دو کلاس بیشتر به سهامداران پرداخت می کنند؛ چرا که مدیران مستحکم می خواهند ارزش دارایی های تحت کنترل و مزایای خصوصی مرتبط را به حداکثر برسانند. فرضیه پیش تعهد پیش بینی می کند که شرکت های دو کلاس بیشتر به سهامداران پرداخت می کنند، زیرا شرکت ها از پرداخت های شرکت ها به عنوان یک ابزار پیش تعهد استفاده می کنند تا هزینه های آژانس را کاهش دهد. نتایج ما از فرضیه پیش تعهد پشتیبانی می کند. بنگاه های دوبلکس پرداخت های سود نقدی بیشتر و پرداخت های کل را دارند و از پرداخت سود سهام به طور منظم بیشتر نسبت به سود سهام یا بازپرداخت های خاص استفاده می کنند، در مقایسه با شرکت های تک طبقه ای که به دنبال آن هستند. شرکت های دوبلکس با مشکلاتی که از طریق صندوق های پول نقد و نقد و ریسک نقدینگی به شدت نقض می شوند و فرصت های کمتری برای رشد بیشتر در پرداخت های شرکت ها به عنوان یک مکانیسم پیش تعهد تلقی می شوند. ما همچنین توضیح جایگزین را که شرکت های دو کلاس بیشتر پرداخت می کنند را رد می کنند؛ چرا که سهامدارانی که بیش از حد واجد شرایط هستند، توانایی تولید سود سهام خانگی را از طریق فروش سهام ندارند؛ چرا که سهام بیش از حد سهام اغلب غیر قابل فروش و یا بسیار غیر مالی هستند.